Complexe puzzel

Complexe puzzel

Door: Redactie ArchitectuurNL | 04-09-2012

Defacto Architectuur en Stedenbouw uit Amsterdam transformeerde de historische boerderij Breedam Hoeve bij Delft tot een ruime, luxe woning en kantoorvilla, waarbij rekening is gehouden met meervoudig gebruik, relatie tussen openbaar en privé, comfortwensen van de opdrachtgever en eisen van Monumentenzorg. Volgens architect Anne Loes Nillesen van Defacto een complexe puzzel.

De Breedam Hoeve is een T-boerderij uit 1863 aan de rand van de gemeente Rijswijk, niet ver van het centrum van Delft. De boerderij werd tot 2003 bewoond door zeven vrijgezelle boerenzonen met hun zus en is daarna grondig gerestaureerd. Nillesen: ‘Het casco was weliswaar klaar, maar binnen moest alles nog gebeuren. Omdat de boerderij als kantoor en woonhuis gebruikt zou worden, was de indeling een belangrijk punt. En met het oog op de verkoopbaarheid en veranderende woonwensen van de huidige eigenaar moest het interieur bovendien flexibel zijn.’ Daarnaast lag de nadruk op luxe, comfort, ruimtelijkheid, licht en het benutten van de ruimten onder de schuine kap. ‘Aan karakteristieke elementen, zoals vensters en dakconstructie, mocht natuurlijk niets veranderd worden.’

Kantoor in het voorhuis

Het formele voorhuis is geschikt gemaakt als kantoorpand. In de smalle entreehal ligt nog de oude granitovloer en een hoge, glazen tussendeur houdt de tocht tegen. De verlichting is zakelijk en bestaat uit plafondbrede, transparante platen over de hele lengte van de hal. De twee voorkamers aan weerszijden van de entree zijn in Oudhollandse stijl hersteld: lichtgrijze muren met balkenplafonds in lindegroen en ossenbloedrood, geschuurde vloerdelen en lambriseringen voor de radiatoren zorgen voor een authentieke sfeer. In de opkamer is op de plek van de oude bedstee een kast in bedsteestijl gemaakt. De originele bedsteedeuren in de linker voorkamer bleven intact en zijn opnieuw met een eikenhoutpatroon beschilderd.

Op de bovenverdieping van het voorhuis zijn onder de dakkap twee moderne kantoorruimtes gerealiseerd. Hier is de kleur van de wanden en het tussenschot van de balken wit gehouden. De scheidingswand tussen de twee kantoren is voorzien van een strakke, open vakkenkast die onder de dakkap schuin afloopt. ‘Zo creëer je veel bergruimte, zonder dat het vol wordt’, legt Nillesen uit.

Projectgegevens

LocatieBreedam Hoeve, Rijswijk
OntwerpDefacto Architectuur en Stedenbouw
OntwerpteamAnne Loes Nillesen, Nadja Steinriegler, Willemijn van de Wetering
OpdrachtgeverPeter de Jager
AannemerRescura BV
Oplevering2011
Oppervlakte650 m2
Leverancier houten trapAllstairs
TekstEmy Vesseur
FotografieDefacto

De boenek

De boenek (het boenhok) is een verhaal apart. In dit afgesloten deel voorin de koeienstal waar zaken voor het melken en kaasmaken werden schoongemaakt, is het authentieke karakter zo goed mogelijk behouden. De klinkervloer met in het midden een afvoergoot naar buiten, is in oude staat hersteld. Daarnaast zijn alle kozijnen en deuren in het vertrek in een groenachtige tint blauw geverfd. ‘Geen esthetische, maar een historische keuze, ’zegt Nillesen. ‘Blauw werd vroeger veel toegepast in ruimten waar hygiëne belangrijk was, want het schijnt de vliegen weg te houden.’ De ruimte fungeert nu als entree en lunchruimte voor het kantoor, maar is tegelijk de entree tot het privé-gedeelte. ‘Als de opdrachtgever in de toekomst wonen en werken meer wil scheiden of het kantoorpand wil verhuren, dan is de ingang naar zijn huis eenvoudig af te scheiden.’

Een minimalistische, houten trap leidt vanuit de boenek naar de bovenverdieping. ‘Een opzettelijke stijlbreuk, die refereert aan de eenvoudige ladder van vroeger.’ De ruimte boven de boenek is ingericht als vergaderruimte en staat via een deur in verbinding met de kantoorruimte boven het voorhuis. Het oude rookkanaal is weggewerkt in een strakke, dichte kastenwand die schuin afloopt onder de dakkap. Aan de ander kant scheidt een brandmuur de ruimte van de koeienstal. Nillesen: ‘Het raam helemaal bovenin versterkt de ruimtelijkheid. Je ziet dat het dak doorloopt naar de koeienstal.’

Koeienstal

Het privé-gedeelte omvat de koeienstal en het naastgelegen gebouw met paardenstal en  karnhuis. De stal waar ooit dertig koeien stonden is verbouwd tot een enorme woonkamer met in het midden een vierkante vide. ‘In het oorspronkelijke ontwerp was de vide in de hoek van de trap gepland, waardoor je de ruimte optimaal kan benutten. Maar de opdrachtgever vond plaatsing in het midden toch logischer.’ Om de ruimte lichter te maken zijn de muren wit gestuukt en de staldeuren voorzien van ramen. Op de vloer liggen donkere, ruwe plavuizen voor een antieke uitstraling.

Een metalen wenteltrap leidt naar de zolderverdieping met een imposante kap en balkenstructuur. ‘De ruimte is nu open en in gebruik als hobby- en fitnessruimte, maar kan zonodig opgesplitst worden in meerdere slaapkamers.’ Om voldoende daglicht naar binnen te brengen zijn in het dak Veluxramen aangebracht. De vide heeft een glazen reling, zodat het daglicht van boven zoveel mogelijk tot beneden doordringt.

De lage ruimte onder de dakkap is slim benut voor het wegwerken van verwarming en verlichting. ‘In plaats van knieschotten hebben we zwevende panelen bedacht, waar de radiatoren en lampen achter zitten. Omdat de boven- en onderkant van de panelen open zijn, kan de warmte circuleren en het licht zich verspreiden. In de nokbalk zijn de draden van de elektriciteit weggewerkt’.

Paardenstal

Vanuit de koeienstal loop je via een overdekte ‘lichtstraat’ naar het gebouw van het karnhuis en de paardenstal. Nillesen: ‘Het oorspronkelijke straatje tussen de gebouwen moest van Monumentenzorg blijven. Daarom is gekozen voor een glazen overwelving. Het buitengevoel blijft zo behouden en er kan licht doorheen.’ In de paardenstal is een grote woonkeuken gepland. Ook hier zijn de staldeuren voorzien van ramen, die uitzicht geven op het erf en het weidelandschap erachter. De keuken met kookeiland ontbreekt nog. ‘De opdrachtgever heeft nog geen keuze kunnen maken, maar het zit wel in de planning.’

Karnhuis

Op de begane grond van het karnhuis is een badkamer, een toilet, een bijkeuken voor huishoudelijke apparatuur en een trap naar boven. ‘De opdrachtgever houdt van luxe en comfort. Niks was te gek en dat is goed te zien aan de badkamer,’ zegt Nillesen. De ingebouwde flatscreen-tv was een must en de inloopdouche heeft een stoomdouche met in de wand een zonnebankelement, zodat je kunt bruinen tijdens het douchen. Langs de achterwand loopt een betegelde zitbank met vloerverwarming. ‘Maar het geheel moest wel mooi zijn, vandaar het strak vormgegeven sanitair en de wastafelombouw van houtfineer.’

De langgerekte zolder boven het karnhuis en de paardenstal is aan de ene kant in gebruik als slaapkamer en aan de andere kant als badkamer en inloopkast. ‘De ruimte is met opzet niet onderbroken door tussenwanden, waardoor het hele dakvlak en de ramen aan de uiteindes zichtbaar blijven.’ zegt Nillesen. ‘Verder hebben we oplossingen bedacht om de schuine ruimte onder de kap zo goed mogelijk te benutten.’ Zo schuiven in de inloopkast op maat gemaakte kledingkasten als lades naar voren en, net als in de koeienstal, zitten de radiatoren en verlichtingselementen verstopt achter zwevende panelen. In het badkamerdeel is onder het schuine dak een ruime inloopdouche met glazen wanden gemaakt. Recht daartegenover staat een strak wastafelmeubel. ‘Ook hier is weer rekening gehouden met flexibel ruimtegebruik:  de grote inloopkast achterin is zonodig om te bouwen tot een extra slaapkamer.’

Gerelateerd

Tags:

    Schrijf een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.