Poppodium P3, Purmerend

Poppodium P3 is een aangenaam ongecompliceerd gebouw. Drie zalen van verschillende grootte liggen als losse dozen naast elkaar gerangschikt. Zowel van buiten als van binnen is deze opzet volstrekt helder. Toch maken de zalen maar de helft van het bouwvolume uit.

Het poppodium staat op een stedenbouwkundige ‘snipper’ die wordt omsloten door twee drukke verkeerswegen, een spoorlijn en het riviertje de Where. In combinatie met de noodzaak om het gebouw grotendeels te voorzien van gesloten gevels was deze situering voor architect Johan Meijer aanleiding om het gebouw te ontwerpen als een vrijstaande sculptuur. Een sculptuur die zich opricht en opent naar de kant van het oude centrum en tegelijkertijd subtiel reageert op de hoogteverschillen in de directe omgeving in de vorm van het spoorviaduct.

Driedeling
Meijer verdeelde het programma over drie parallelle bouwstroken die als het ware elk in een andere bewegingstoestand zijn bevroren. Elke strook bevat een van de drie zalen van het poppodium. De brede spouwen tussen de stroken zorgen voor een optimale geluidsisolatie tussen de zalen en dienen tevens als vluchtroutes. Dwars door de drie stroken loopt over de hele breedte van het gebouw een grote wigvormige foyer. Alle ondersteunende voorzieningen bevinden zich op de koppen van de drie stroken (tussen de voorgevel en de foyer) en achter de podia. In de vormgeving en beleving van het gebouw nemen deze ruimtes echter een volstrekt ondergeschikte positie in ten opzichte van de hoofdstructuur van stroken, spouwen en foyer.

Kleuren en materialen
Het sculpturale karakter van het gebouw wordt, zowel aan de buiten- als aan de binnenkant, geaccentueerd door een uitgesproken grafisch kleur- en materiaalgebruik. In het interieur maakt het kleurgebruik duidelijk dat de bouwmassa van de drie bouwstroken conceptueel gezien is weggesneden ter plaatse van de foyer terwijl de ruimtes van de zalen en de voorzieningen als het ware zijn uitgehold in de bouwmassa. In het exterieur zijn de snijvlakken tussen de drie stroken voorzien van een crèmekleurige stuclaag die sterk contrasteert met het donkere metselwerk van de gevelvlakken aan de buitenkant. Het fijnmazige richtingloze rasterpatroon in dit metselwerk is overigens gecreëerd met behulp van gewone bakstenen die van schijnvoegen zijn voorzien.

Robuust
Hoewel de subtiele vormgeving en detaillering wellicht anders doen vermoeden is het poppodium buitengewoon robuust uitgevoerd. Buiten openingstijden gaan de kassa en entree schuil achter een groot rood stalen luik dat in geopende toestand als een markante entreeluifel fungeert. De kassa en toegangsdeuren van het gebouw zijn om veiligheidsredenen voorzien van kogelvrij glas. Voorbij de entree zijn de publieksruimten uitgevoerd in robuuste materialen als paars gekleurd rubber (foyervloer), gerecycled pvc (vloeren popzalen), verzinkt staal (balustrades) en schoon beton (trappen).

Praktische opzet
Twee van de drie zalen in P3 zijn muziekzalen voor popmuziek, de derde zaal is een theaterzaal. De kleine popzaal heeft 200 staanplaatsen. De grote popzaal (met balkon) biedt plaats aan 650 concertgangers. De zaal is breed, zodat overal, ook op het balkon, het zicht en geluid gelijk is. De theaterzaal is een zogenaamde vlakkevloer-zaal met een uitschuifbare tribune voor 150 toeschouwers. Zowel bouwfysisch (geluidsisolatie) als logistiek is het gebouw zodanig opgezet dat de drie zalen volledig onafhankelijk van elkaar kunnen worden geprogrammeerd. Popconcerten en theatervoorstellingen kunnen zonder bezwaar gelijktijdig plaatsvinden maar op een stille avond kan om beheerstechnische reden ook een deel van de foyer worden afgesloten voor publiek. Vanaf de kassa is er een tweede gescheiden doorgang richting theaterzaal en in de foyer kan door middel van een draaibaar hekwerk een scheiding tussen het pop- en theaterdeel worden aangebracht.

Gerelateerd

• School in Cereol
• Kantoor Stichting AAP Almere
• Gebouw in de stad - stad in het gebouw
• Revitalisering winkelstraten
• Nieuw leven in oud badhuis
• Hollandse Gommage: voorbeeld van consumentgericht bouwen