Textielfabriek wordt woongebouw

De Tricot is een voormalig fabriekscomplex met een grote architectonische waarde. Het hele complex, inclusief de schoorsteen, is een rijksmonument en beide fabrieksgebouwen zijn omgebouwd tot appartementencomplexen.

De Spoelerij uit 1912 is een constructie van gewapend beton in combinatie met een grote hoeveelheid glas, zeer innovatief voor die tijd en een voorloper van het latere zakelijk expressionisme.
Het Wilhelminagebouw, dat bestaat uit baksteen, glas, gietijzeren kolommen en houten balklagen, is een aaneenschakeling van onderdelen uit diverse perioden en bouwstijlen.

Het renovatie- en restauratieplan behelsde het samenvoegen van beide gebouwen tot één geheel met behoud van de individuele karakteristieke uitstraling.

In De Spoelerij hebben de loft-achtige appartementen gemiddeld 3,5 meter hoge plafonds, zichtbare draagconstructies en gietijzeren ramen. Door hun plaatsing rondom een centrale kern maken de woningen optimaal gebruik van het beschikbare geveloppervlak. De 23 appartementen hebben oppervlakten van 80 tot 240 m2.

De betonconstructie is gerestaureerd volgens de richtlijnen van de Monumentenwet en de bestaande gietijzeren buitenkozijnen zijn na restauratie voorzien van dubbel glas. De betonvloeren zijn voorzien van een zwevende dekvloer, waarin de leidingen grotendeels zijn opgenomen. De binnenwanden zijn uitgevoerd in metal-stud; enkel binnen de appartementen, dubbel voor de woningscheidende wanden.

Het Wilhelminagebouw kreeg 25 appartementen. Tussen de twee gebouwen is een ondergrondse parkeergarage gesitueerd met daarop een tuin. In een later stadium worden nog twee atelierwoningen bij de schoorsteen gebouwd en er is nog ruimte voor 24 appartementen op de oostzijde van het terrein.

Gerelateerd

• Sportpaviljoen Zestienhoven, Rotterdam
• Stationsgebouw Heiloo
• Kantoorgebouw Willemswerf
• Marieke Kums: Flexibele relaties creëren in architectuur
• Voortvarende verbouwing oude stolpboerderij
• Meidoorneiland Weesp