De Vier Seizoenen, Apeldoorn

De studie ‘Prachtig Compact NL’ van de werkgroep Binnenstedelijk Bouwen in opdracht van het College van Rijksadviseurs van het ministerie van VROM, is een pleidooi voor het bouwen in hoge dichtheden in bestaande steden en dorpen, als alternatief voor het volbouwen van uitleggebieden buiten de stad. Charlotte ten Dijke en Bart Mispelblom Beyer van Tangram Architecten maakten deel uit van deze werkgroep en hun project De Vier Seizoenen loopt alvast op de conclusies van de studie vooruit.

Bij de presentatie van deze studie in januari 2010 presenteerde rijksbouwmeester Liesbeth van der Pol een lijst van twaalf misverstanden over verdichten en het woningbouwproject De Vier Seizoenen is daar op een groot aantal punten een illustratie van. Zo is het buurtgroen dat er op die plek in Apeldoorn was, niet verdwenen maar teruggebracht in de vorm van een daktuin. Verder zijn de woningen groot, ruim en licht, is niet duurder dan nieuwbouw in uitleggebieden omdat gebruik kon worden gemaakt van de reeds aanwezige infrastructuur.

Ook is er is niet meer blik op straat gekomen door de aanleg van een halfverdiepte parkeergarage onder het complex. Het misverstand dat verdichting de stad donker maakt is hier eveneens weerlegd. Door de gekozen vorm oogt het complex luchtig, ondanks de dichtheid die vier maal zo hoog is als in de rest van de wijk.

Landmark
Op de plaats van de nieuwbouw stond een markante, in onbruik geraakte kerk, een landmark in de verder vrij monotone wijk. De vier torens vormen opnieuw een herkenningspunt, de vorm en de hoogte maakten dat mogelijk. Het complex bestaat uit een rij patiowoningen aan de noordkant van het terrein, in hoogte aansluitend op de bebouwing aan de andere kant van de straat. De vier torens staan op een, in de richting van de bredere Laan van Orden aflopende daktuin, waaronder de parkeergarage gehuisvest is.

De plint is uitgevoerd in metselwerk, aansluitend op de vele baksteenarchitectuur die reeds aanwezig was. Voor de torens is gekozen voor licht geschilderd Western Red Cedar. De vorm van de torens is gekozen om zo min mogelijk impact te veroorzaken op de lichttoetreding voor de omliggende bebouwing. De vorm van de torens is sterk geabstraheerd door de houten voorzetgevel, hierdoor zijn allerlei beeldverstorende, waterregulerende maatregelen uit het zicht gebleven.

Patiowoningen en appartementen
De patiowoningen worden ontsloten vanaf de straat en hebben aan de straatzijde een extra hoge eetkeuken vanwege het hoogteverschil tussen straat en parkeergarage, die half verdiept is. De appartementen worden ontsloten door een lange gang die door het hele complex loopt en tussen de torens in uitkijkt op de daktuin. Deze gang is knalrood en waaiert naar de einden toe uit, wat een perspectief grapje oplevert: de gang lijkt korter dan hij in feite is. Het vele licht, dat er door de grote glaspuien binnenkomt, geeft de gang een gevoel van veiligheid.

Op de eerste verdieping bevinden zich twee appartementen, op de verdiepingen daarboven telkens drie per etage, twee op de zonzijde, één op het noorden. Maar door de ronde vorm hebben ook deze woningen voldoende daglicht. Bij de twee middelste torens is de vorm van torens iets aangepast, door de plattegrond open te vouwen ontstaat er een uitkijkpunt op het zuiden. Op de bovenste verdieping is een penthouse met riant dakterras te vinden.

Gerelateerd

• Corderius College Amersfoort
• Villa Kavel 01
• Woningbouw , Steenwijk West
• Villa Almere Overgooi
• Technologie en dynamiek in Adviesdienst Rijkswaterstaat
• Roomburg, Leiden