Blueprint/Blauwdruk expositie

Waar haalt een architect tegenwoordig zijn inspiratie vandaan? In vroegmoderne tijden kwam die inspiratie vooral van voorbeelden uit het verleden. Met het modernisme kwam voor het eerst de focus op nu, nieuw en jong te liggen. Hoe is dat nu? Zoeken jonge bedrijven hun inspiratie nog steeds bij voorbeelden van vroeger, bij docenten, of idolen? Of wordt van jonge bedrijven juist verwacht dat ze origineel en innovatief zijn? Die vragen stelden Point Supreme Architects (Athene) zich en zij vertaalden hun bevindingen in een blauwdruk van The Architect’s Brain (afb), die momenteel te zien is in Kunsthal KAdE in Amersfoort.

In de tentoonstelling Blueprint/ Blauwdruk tonen ca 60 gevestigde en jonge kunstenaars en architecten elk een werk dat zij als blauwdruk van hun oeuvre zien. De expositie is t/m 23 maart 2014 te zien en bestaat uit twee delen. Op de begane grond zijn circa 40 ‘blueprints’ te zien, een project van kunstenaar Sebastiaan Bremer in samenwerking met architectenbureau SO – IL (Solid Objectives, Florian Idenburg en Jing Liu). Op de eerste en tweede verdieping is een presentatie te zien van ongeveer twintig jonge kunstenaars uit Amersfoort. Deze kunstenaars tonen ieder een werk vertrekkend vanuit het idee van de ‘blauwdruk’.

Blueprint
In het verleden werden architectonische plannen en ontwerpen van designers afgedrukt op speciale ‘blauwdrukken’ om plannen op een goedkope wijze te dupliceren. Met de komst van computer en printers zijn die blauwdrukken in onbruik geraakt. In New York zit echter nog een bedrijf dat volgens het originele procédé ‘blueprints’ produceert. In 1999 vroegen kunstenaar Sebastiaan Bremer en vormgever Pieter Woudt aan collega’s en vrienden of zij een ‘blueprint’ wilden maken, gebaseerd op een werk dat zij zagen als een ‘blauwdruk’ voor hun oeuvre. In 2014 herhaalt Bremer het project in KAdE, met veel deelnemers die ‘toen’ ook deelnamen. Is hun visie veranderd? Wat zijn hun blauwdrukken nu? Aan de selectie van toen zijn architecten, ontwerpers en kunstenaars toegevoegd. Enkele quotes:

Cameron Wu over Tensegrity Airport: “Vanwege hun natuur als gesloten en coherente geomestrische constructies, verzetten ‘tensegrity’-organisaties zich tegen formele en structurele integratie met externe systemen. Twee platen die een horizontaal volume van te benutten ruimte definiëren, worden alleen ondersteund door zes lompe compressie-schokdempers. Het parasitaire, verticale, dode volume is langs de assen gemonteerd op de schokdempers en veroorzaakt geen buigbewegingen bij de knooppunten, waardoor de geometrie van het oorspronkelijke systeem wordt gerespecteerd. De driedimensionale vectorpaden van de toegevoegde lading worden naar de grond toe afgewikkeld via de resterende schuine stutten en kabels, die zich niet structureel bezig houden met de platen, maar die wel de benutbare ruimte doorsnijden om de secties te produceren.”

Fred Tomaselli over X will fade: “Dit werk heb ik gemaakt van cannabis bladeren, die ik op een roze ondergrond heb gelijmd en heb bewerkt met epoxy hars. De bladeren schilderde ik in de kleuren die ze hadden toen ik ze vastlijmde, omdat ik vermoedde dat ze van groen goud zouden kleuren. De bladeren die vanuit de hoeken van het werk samen een X vormen heb ik niet beschilderd. De kleur van die bladeren vervaagde uiteindelijk zodanig dat de X-vorm zichtbaar werd.”

Richard Galpin: “Redwskyblue is opgebouwd uit versneden foto’s. Startpunt was een foto van een zendmast in São Paulo. Voorheen hield ik het originele beeld intact en verwijderde slechts de achtergrond of bepaalde details. Hier ben ik veel verder gegaan. Op die foto heb ik stukken uit het blauw van de lucht op de achtergrond gesneden en die opgevuld met een detail uit het beeld van de zendmast zelf. Zo ontstaat geleidelijk aan op de achtergrond het beeld van de zendmast en wordt positief en negatief omgedraaid …”

Julian LaVerdiere over Intersecting Firmament: “Deze tekening van een voltooide Toren van Babel en een in de ruimte zwevende lift was een van de weinige instructietekeningen bij het project Ether Cabinet, over een tijdmachine die ik had verzonnen die de tijd sneller zou doen verstrijken. Deze uitvinding liet kunstmatige bruggen van stalagtieten en stalagmieten groeien die dit verstrijken van de tijd aangaven. Ik vond dit toen heel logisch klinken … ?!?”

Sebastiaan Bremer over Buoyant Pool 1 “Het idee voor dit werk werd aangewakkerd door een telefoontje van mijn vrouw, toen nog vriendin, Andrea. Ze belde me vlak voordat ze in Brazilië het vliegtuig instapte naar New York. Ze was bang dat het vliegtuig zou neerstorten. Ik stelde haar gerust en zei dat het allemaal goed zou komen, maar ik had er nadat ik had opgehangen toch een onrustig gevoel over. Ik kon dan ook niet slapen en besloot iets te proberen met een foto van mijn petekind Veerle, waarop ze haar adem inhoudend onder water in een zwembad zwemt. Het was meer om mijn zinnen te verzetten en om de tijd door te komen dan dat ik heel bewust een idee aan het uitvoeren was. Ik begon wat voorzichtig met witte stippen in een hoek van het doek. Stippen die langzaam veranderden in golven in het water. Die foto van Veerle, gemaakt door haar moeder ergens rond 1996, veranderde zo langzaam een soort magisch object. Het stelde me gerust, zorgde voor de nodige afleiding en hield als het ware Andrea’s vliegtuig in de lucht. Het leek alsof de stippen op het doek Veerle beschermden terwijl zij haar adem inhield. Veerle werd zo een soort engeltje dat mij geruststelde en er voor zou zorgen dat Andrea veilig zou landen. Pure magie.”

Blauwdruk: ‘Vers bloed’uit Amersfoort
Op de eerste en tweede verdieping van KAdE is een presentatie te zien van ongeveer twintig jonge kunstenaars met Amersfoortse binding. Sommige zitten nog steeds op een academie, een aantal is net afgestudeerd. Dit is het talent dat Amersfoort herbergt, uit disciplines variërend van grafisch, fotografie, beeldend en product design. Vers ‘bloed’, naast de kunstenaars die de afgelopen tien, vijftien jaar het beeld van de Amersfoortse kunst hebben gedomineerd.
De twintig kunstenaars gaan ieder een werk maken of tonen, vertrekkend vanuit het idee van de ‘blauwdruk’. Waar veel van de kunstenaars en architecten in de selectie van Idenburg en Bremer volwaardige, volwassen oeuvres hebben, staan de jonge Amersfoortse kunstenaars aan het begin van hun carrière. Een interessante confrontatie.

Meer informatie over de deelnemende kunstenaars is te vinden op de website: www.blueprint-blauwdruk.nl

Verhuizing naar Eemplein

Blueprint/ Blauwdruk is de laatste tentoonstelling ( t/m 23 maart) in de huidige locatie van KAdE, Smallepad 3 (naast de Koppelpoort en in het gebouw van de RCE) in Amersfoort. Geopend di t/m vr 11-17 uur, za en zo 12-17 uur.
Vanaf april 2014 is Kunsthal KAdE gehuisvest in het Eemhuis aan het Eemplein 77 in Amersfoort.