Een kwestie van meer verbinden

Omdat de interactie tussen de vier instanties, die sinds enkele jaren zijn verenigd in het Cultuurgebouw in Hoofddorp, onder de maat was, kreeg Buro M2R opdracht voor een passende invulling voor de leegstaande etalage van het gebouw. Een stoere containerconstructie fungeert nu als informatiebalie en kaartverkoop voor de vier culturele instellingen. Daarnaast verbeterde M2R de routing en het interieur van het restaurant.

Vier jaar geleden werd het Cultuurgebouw in Hoofddorp opgeleverd. Theater De Meerse, poppodium Duycker, de bibliotheek en cultureel centrum PierK kregen er elk een eigen gebouw, een groot golvend dak versmelt de vier tot één geheel. Overdekte binnenstraten, loopbruggen en pleinen moesten de diverse functies aan elkaar koppelen en zorgen voor interactie tussen de gebruikers.
Een mooie gedachte maar in de praktijk bleek het toch niet helemaal te werken. De vier instellingen op zich functioneren naar behoren, maar van interactie was weinig sprake. Het complex, ontworpen door Kraaijvanger.Urbis (zie ArchitectuurNL #05/2011), voldoet niet helemaal aan de verwachtingen en in 2012 organiseert het Podium voor Architectuur, onderdeel van PierK, een brainstorm met deskundigen, ontwerpers en jongeren over een passende invulling voor de leegstaande etalage van het gebouw.

Pitch

Een groep leerlingen van het Kaj Munk College zoekt vervolgens naar mogelijkheden waarop de etalage kan functioneren voor en met bewoners. Hun concepten vormen de basis voor een pitch die de interieurarchitecten Martijn Sorée en Roger Teunisse van Buro M2R wint. Het ontwerp van M2R bestaat uit gestapelde, knalgele containers met een veelheid aan functies en een frisse uitstraling. Deze oplossing bleek budgettair aantrekkelijk, maar de multifunctionaliteit en de industriële uitstraling waren doorslaggevend. In de containers zijn informatie over en kaartverkoop voor alle culturele instellingen in het complex. Verder omvatten ze een werkplek voor het Podium voor Architectuur, horeca, toiletten, flexplekken en een multifunctionele ruimte voor lezingen en exposities met terras.

Structuur verhelderd

Niet alleen werden de containers toegevoegd, ook de routing door de passage tussen de vier instellingen is compleet aangepast. De nieuwe vloer in de passage schept duidelijkheid en helderheid. Een speciaal ontworpen straatsteen voor dit project, een lichte, iets glanzende en afwijkende tegel, vormt de looproute en geeft bijna automatisch richting. Uniforme belettering voor de instellingen, zowel aan buitengevel als binnen, geeft nog meer structuur. Een lichtplan maakt de passage compleet. Er is nu een heldere structuur, vanzelfsprekend maar niet opdringerig.

Restaurant

Het voormalige theatercafé is omgebouwd tot een restaurant, een grand café en een foyer. De drie functies verschillen in detaillering, kleur, zitcomfort en sfeer. Het zijn verschillende plekken, apart te gebruiken, maar ook samen. Basis is het houten meubilair, met variaties in stoffering. Waar in de foyer rood een logische kleur is, hebben het restaurant en het grand café een exclusieve groene bekleding gekregen. Blikvangers zijn de grote armaturen van Zeitraum en het op maat ontworpen wijnrek, geplaatst over de breedte van de ruimte.
Net als bij de cultuuretalage kreeg het restaurant een voorportaal waardoor de gehele ruimte meer efficiënt kan worden benut. De verhoogde ingang wordt bereikt door een brede luie trap met rechts tegen de gevel een rolstoelhelling en links een bordes in drie lagen. Buiten is nu zichtbaar wat er binnen gebeurt, het is uitnodigend en heeft meer uitstraling vanaf het plein.
Een enorme letter C van aluminium op het Raadhuisplein wordt gebruikt om te hangen, zitten en spelen, alles mag. En het geeft een duidelijk teken af aan passanten: hier gebeurt het. Met beperkte middelen is Buro M2R er in geslaagd van het Cultuurgebouw nóg meer een eenheid te maken. De vier instellingen hebben nu, meer dan voorheen, de kans om één grote familie te worden. Of dat daadwerkelijk gaat gebeuren hangt van die instellingen zelf af, zij zijn nu aan zet.

Tekst Peter Visser
Fotografie Frank Hanswijk en Peter Visser

[map]