Oogziekenhuis Rotterdam

Een ziekenhuis dat geen ziekenhuis lijkt. Dát is het Oogziekenhuis in Rotterdam. Het heeft zich na een uitvoerige renovatie ontpopt als een eigentijdse en harmonieuze omgeving waar patiënten zich thuis kunnen voelen. Architectuur, interieur en beeldende kunst gaan er hand in hand en creëren een kleurrijke ontspannen omgeving die weinig meer weg heeft van een traditioneel ziekenhuis. Door technologische innovaties en een zeer efficiënte organisatie, was het mogelijk het toegenomen aantal patiënten in hetzelfde gebouw onder te brengen en het bijgebouw af te stoten.

Het karakteristieke, bastionachtige pand in het centrum van Rotterdam dateert uit 1949. Belangrijk uitgangspunt voor de verbouwing was het combineren van de rijke traditie van het Oogziekenhuis met een eigentijdse uitstraling. Architect Joost Koldeweij, toen nog in dienst van Architectengroep Duintjer, bracht een bescheiden extra bouwlaag aan en bracht de entree is terug naar de oorspronkelijke positie, logisch en herkenbaar onder de toren. In het centrum van het gebouw is op de eerste verdieping een levendig en licht atrium gemaakt, waardoor het licht tot diep in de omliggende ruimtes doordringt.

De interieurarchitectuur van Marijke van der Wijst sluit aan op de lichtheid en transparantie van het kerngebied. De directie streefde naar een uitgebalanceerde huiselijke binnenruimte die vertrouwen en rust uitstraalt. De vormgeving is zo vlak en helder mogelijk gehouden met soepele overgangen tussen de verschillende materialen. Balies en buffetten kregen speciale aandacht en doen in niets denken aan de standaard ziekenhuisinboedel. Lichte en blonde kleuren overheersen. Op de begane grond is de relatie buiten-binnen aangezet door de natuurstenen plint van de gevel naar binnen toe te laten doorlopen in de gang en de wachtkamers.

Op de eerste verdieping bevindt zich rond het atrium een groot aantal wachtruimtes en balies. Wanden met verschillende kleurpatronen zorgen voor herkenbaarheid en eenheid. De horizontaliteit van de banden vergroot de ruimtelijkheid. De hoogte van de binnentuin is optisch verlaagd door grote rode letters op de patiowand, die verwijzen naar de vroegere leeskaart van de oogarts. De letters lopen door de glazen overkapping heen naar buiten en versterken zo het gevoel van ruimtelijkheid.

Hetzelfde doet het zorgvuldig door kunsthistorica Ineke van Ginneke samengestelde ensemble van kunstwerken. Deze passen allemaal binnen het thema ‘zien en kijken’. Zij koos bewust voor tweedimensionale werken, zodat niets in de weg staat. Overal leveren de kunstwerken verrassende beelden op, ze dagen uit om eens beter te kijken, zetten je aan tot nadenken en de tijd te verdrijven. Samen met de spreuken op de wanden, alle geïnspireerd op het oog, is het interieur getransformeerd tot een prikkelend geheel, dat een appèl doet op het gevoel en de zintuigen.

Gerelateerd

• Ikea Hotel Delft
• Rode boekenkasten sieren kapel
• Parkark Oog-in-al
• Kinderdagverblijf Kidtopia, Amsterdam
• Rondolaan, Rotterdam Heijplaat
• Genieten van de openheid