Een voormalige dokterswoning en belendende apotheek zijn samengevoegd en inwendig getransformeerd tot een royale moderne woning. De metamorfose van een vele keren verbouwde, min of meer traditionele binnenkant naar een modern sober interieur met duidelijke hoofdstructuren en meer helderheid gebeurde naar ontwerp van interieurarchitect Kees Marcelis uit Arnhem. Het moderne interieur levert een mooi contrast op met het behouden traditionele exterieur.
Het Eschhuis in Tubbergen is een monumentaal pand op een prominente plek aan de rand van de dorpskom. De basis dateert uit de 19e eeuw, de eerste en tweede verdieping zijn er begin jaren ’50 op gebouwd. Onlangs is het verbouwd tot één royaal woonhuis. Tot die tijd was het een dokterswoning en een apotheek.
Het traditionele exterieur bleef geëerbiedigd met gevels van metselwerk met handvormstenen, een steile vierzijdige kap en met houten kozijnen uitgevoerd in zware profielen. Op de begane grond is het ambachtelijke glas-in-lood in oud glas in lichte tinten een mooi intermediair tussen binnen- en buitenzijde.
Nieuwe heldere plattegrond
Op de begane grond bleef van het oorspronkelijke interieur niets over, inclusief de vloer. Twee schijven bleven als dragende constructie. Voor het overige werden voor de draagconstructie liggers gebruikt. In de nieuwe plattegrond zijn vijf hoofdzones te onderscheiden: een keuken over de hele diepte, een entreepartij met vestibule, een halfgesloten werkplek in combinatie met een verdiepinghoge boekenkast, daarnaast een zitkamer over de volle diepte, en een corridor aan de achtergevel, van keuken naar zitkamer, achter de entree en de werkplek langs. De nieuwe donkere wolkige afgewerkte anhydrietvloer is doorlopend over de gehele begane grond, met uitzondering van de zitkamer.
Het keukenblok staat als een lange ribbe midden in de langwerpige keuken. Alles is in gladde en strakke witten en grijzen. Keukenapparatuur is nauwelijks zichtbaar. Aan de kopse kant van het aanrecht- en kookblok staat een eettafel op een licht verhoogd podium.
Door de grote verdiepingshoogte van 3,25 meter oogt alles rijzig en royaal. Glas en glasgordijnen temperen het licht van buiten. Binnen wordt verlicht met plafondspots en armaturen met reflectoren in wandnisjes. De akoestiek in met name de keuken met veel harde materialen wordt gedempt door een gestuct akoestisch plafond. Hierdoor is de akoestiek daar tamelijk droog is, net als elders in de woning.
De zitkamer met tv-hoek achterin heeft paarsblauw en goudbruin als hoofdtinten, haast een citaat van het lichte pastel in het glas-in-lood. Gefilterd licht en kleurstelling doen complementair hun werk.
Aanbouw in aluminium, glas en zink
Bij de keuken is vanuit de corridor via een soort sluisje een lichte en heldere annex van een bouwlaag bereikbaar, die opgebouwd is uit een stijl- en regelwerk van aluminium profielen en glas. De nieuwe aanbouw met plat dak kwam in de plaats van een bij de traditionele stijl van het huis horende aanbouw, die een hoge vierzijdige kap had, die op de eerste verdieping zowat het zicht op de tuin ontnam. Tussen aanbouw en woning is een kleine verkenning aangehouden, een soort buitencorridor parallel aan de corridor aan de binnenkant van de achtergevel van het huis.
Drie dubbele schuifdeuren maken het omliggende terras goed bereikbaar. Het terras is van lichtgrijze betonelementen, inclusief keerwanden die de overgang naar de hoger gelegen tuin markeren.
Pièce de résistance in de aanbouw is een grote langwerpige tafel in licht eiken, die vanuit een bevestiging op drie rvs kolommen de ruimte in zweeft. Een spelletje met de zwaartekracht.
In de aanbouw is de hoofdtint donkergrijs, ook voor de anhydrietvloer, die contrasteert met licht gepatineerd zink aan de buitenzijde voor goot en afwerking van een deel van een tuinenscheidende muur. De constructie met gefelste zinkpanelen vormt een beeldend element met doorgetrokken lijnen van de aanbouw naar de tuinmuur en naar de oude woning.
De aanbouw contrasteert in aanzicht met de oude woning, en sluit in geleding, ritme, harmonie aan bij het interieur, dat haast een door Dom van der Laan geïnspireerde soberheid uitstraalt.
Verdiepingen
Die sfeer en soberheid zet zich voort op de eerste verdieping, waar ook weer veel wit en donkergrijs terugkomt in wanden, tegels, details en in de interieurbouw zoals een inloopkast. Op de verdieping is minder rigoureus ingegrepen in de plattegrond, met dien verstande dat de ruimte van de slaapkamer via een gangetje naar achteren gekoppeld is aan de inloopkast en via ook weer een corridor langs de achtergevel gekoppeld is een open badkamer met daarachter douche en toilet. Het enige kleuraccent in deze ruimten is een rode wand achter het bad. Voor het overige bestaat de eerste verdieping uit een extra slaapkamer met eigen sanitaire voorzieningen en nog een werkkamer. Alle ruimten worden ontsloten via een gang die bereikbaar is vanaf de trap.
De verlichting is ook op de verdieping met verzonken armaturen, in plafond en ook in nisjes in de wanden. Met strijklicht wordt het wit van het interieur uitgebuit.
De tweede verdieping is de zolderverdieping onder een hoge kap. Ingrepen zijn er nauwelijks gedaan. Het was vooral een opknapbeurt. Hetzelfde geldt min of meer ook voor de aanbouw links van de woning waar in het oude magazijn een berging gemaakt is, die mettertijd kan dienen als slaapkamer op de begane grond, inclusief nieuwe, volledig voorziene sanitaire ruimte. De garage die daar weer naast staat bleef nagenoeg hetzelfde.
Aardwarmte
De woning wordt geheel eigentijds verwarmd door een systeem dat gebruik maakt van aardwarmte. Zo nodig kunnen de bewoners bijwarmen met behulp van een elektrisch systeem. In het systeem is het kennelijk nu nog even de kunst om de balans te vinden tussen warmtevraag en warmteopslag. In ieder geval was het binnenklimaat ondanks de lichte herfstkou al behaaglijk.
Gerelateerd
Tags:
premium