Een buitenspeelplek voor hun dochtertje, dat was de aan leiding voor een grootscheepse verbouwing van de bovenwoning van architect Bart Cardinaal en designer Nadine Roos tot Cabriohuis. Beide ontwerpers vormen samen het bureau HUNK-design en woonden al jaren samen in een rustige straat vlak achter Rotterdam Centraal Station. Door het plaatsen van een Cabrio-dak op de bovenste van hun twee woonverdiepingen, is een ruime woning gecreëerd die zich voegt naar de seizoenen.
De entree van de woning is al een belevenis: via een dubbele watervaltrap met zwarte wanden en plafond, waarop roze ballen oplichten in het blacklight – een kunstwerk van VollaersZwart – bereik je de tweede verdieping van een 19e eeuws pand met twee woningen boven elkaar. Architect Bart Cardinaal en (urban) designer Nadine Roos – samen HUNK Design – huurden de bovenwoning al enkele jaren en na gezinsuitbreiding rees de vraag: verhuizen of verbouwen? Ze kregen het aanbod hun woning te kopen en mede omdat ze erg verknocht zijn aan de Provenierswijk, kozen ze voor verbouwen. De onderste van hun twee woonlagen bestond uit een smalle gang met negen identieke deuren, drie kamers en suite en twee kleine ruimtes op de koppen van de gang. Een krappe trap achter een deur leidde naar de zolderverdieping onder een schuine kap, die in veel hokjes was opgedeeld. Hier was een klein balkon aan de achterkant, waar ze maar zelden op zaten, omdat de woonruimten en keuken een verdieping lager waren. Op de zolder was een werk-, slaap- en badkamer en een berging.
Cabriohuis: zolder wordt dakterras
Met die zolderverdieping was veel meer te doen, ze wilden er een grote doorgaande ruimte van maken met keuken, eet- en zithoek en een dakterras. En dan een terras waar je langer plezier van hebt dan die paar dagen of weken mooi weer in de zomer. Ze gingen beiden aan het ontwerpen, maar dat bleek nog niet zo eenvoudig ‘Toch ging het ontwerpen soepeler dan bij andere opdrachtgevers, je kent elkaars wensen en het huis natuurlijk door en door.’ relativeert Nadine Roos. Ze wilden de puntkap gedeeltelijk behouden en deels slopen om de ruimte te vergroten. Juist de overgangen van oud naar nieuw en van binnen naar buiten waren de moeilijkste punten in het ontwerp. De oplossing werd gevonden in een iets schuine overgang van de nieuwe buitenmuren naar bestaande kap. Het dak in het tussengedeelte is plat en staat onder een lichte hoek. Met mooi weer wordt het glazen terrasdak over het dak van het tussengedeelte geschoven.
Terrasoverkapping
Constructief bestaat de bovenverdieping uit drie gedeeltes, maar door materialen, kleuren en vorm lopen ze in elkaar over en oogt de hele verdieping als een grote ruimte. Door de nieuwe en oude balken in dezelfde kleur te schilderen ontstaat een logische eenheid. In een van de hoeken op de overgang tussen oud en nieuw biedt een driehoekig venster zicht op de torens van Nationale Nederlanden, een sterke visuele relatie met het centrum van Rotterdam.
Cardinaal ging op zoek naar bestaande systemen voor terrasoverkappingen, maar die waren qua vormgeving niet wat ze wilden. Hij ontwierp het systeem daarom helemaal zelf en geeft graag een demonstratie. De overkapping kan elektrisch met een druk op een knop worden geopend en gesloten. De zij- en achterwanden van het brede terras moeten met de hand worden geopend. De glazen panelen schuiven in rails naar de hoeken en scharnieren daar een kwartslag . Zo is binnen enkele minuten de binnenruimte omgetoverd tot een riante buitenruimte en vice versa. In de lente en herfst kiezen ze soms ervoor om alleen het dak open te zetten, en dat zijn ze ook van plan bij een sneeuwbui in de winter.
Hout van Rotterdam CS
Op het terras staan bloembakken op wieltjes, zodat de indeling flexibel is. Om zoveel mogelijk planten te plaatsen zijn aan de zijkanten ook bloembakken schuin boven elkaar geplaatst: weinig ruimte, veel groen! Ook rijden ze soms de eettafel op het terras.
De eettafel en het keukenblok zijn gemaakt van de oude balken die vrij kwamen bij de sloop van het dak. De eettafel staat op wieltjes, en ernaast staat een vast kookblok. Zo kun je tijdens het koken gewoon met elkaar en met gasten aan tafel kletsen, ‘en daar gaat het toch om als je gasten hebt’ vindt Cardinaal.
De banken bij de eettafel zijn gemaakt van hout dat overbleef bij de verbouwing van het Centraal Station. De houten vloer van het dakterras loopt door in de vloer van de eetkamer tot aan de zithoek aan de voorzijde. Deze doorlopende vloer is waterpas, maar omdat het huis door de jaren heen aan de aan de voorkant is verzakt, zou de vloer vlak onder het raam uitkomen. Onder de resterende puntkap is daarom een zitkuil gemaakt (de originele vloerhoogte), die het niveauverschil slim overbrugt. Een venster in de topgevel biedt uitzicht op het Centraal Station en het centrum erachter.
Glitter badkamer
De verdieping eronder heeft ook een gedaantewisseling ondergaan: waar de keuken was, is nu een glitterbadkamer gemaakt. ‘Dat was een nog grotere puzzel dan boven! Die ruimte was zo klein en we wilden er een bad waar we met z’n drieën in passen en een aparte douche. Wat ik ontwierp vond Bart niet mooi en andersom was dat ook zo,’ zegt Nadine Roos. ‘Oplossing van de puzzel was de hoogte in: de douche hebben we op een podium gezet, met eronder kastjes met badspullen en -doeken. Aan de korte kant hebben we tegen de gevel een groot piepschuimen blok neergezet, waaruit we het bad en een wasbak hebben gesneden. Door erin te gaan zitten hebben we de vorm bepaald en steeds verder uitgesneden,’ legt ze uit. Een inkeping tussen het bad en de wastafel dient als overloop, zodat er geen hinderlijke overloop in je rug prikt.
Het blok loopt door naar de verhoogde douche, tussen douche en blad zitten treden om het podium te betreden. Het geheel is afgewerkt met een laag acrylic one, die gecoat is met een laag pu, die weer lichtgrijs geverfd is en tenslotte bestoven met glittertjes. Een tijdrovend proces met een schitterend resultaat. ‘De keuze voor zilver komt van zilveren speel en zitobjecten die we onlangs hebben gemaakt voor verschillende locaties in Rotterdam’ licht Cardinaal toe.
Hergebruik
Waar mogelijk zijn milieuvriendelijke oplossingen gezocht. Het piepschuim voor het bad is afkomstig uit een voormalige koelcel voor appels en acrylic one is een milieuvriendelijke kunststof, de schuifkastjes zijn gemaakt van hergebruikt hout. De drie hoge kamers en suite kregen een kleurrijk interieur naar eigen ontwerp. De smalle gang is verbreed door vervanging van een verdiepinghoge inbouwkast door een laag model waarachter wasmachine en droger staan. Door een open trap naar de bovenste verdieping lijkt de gang ruimer en lichter.
Op de lange gangwand is een muurprint uit één stuk aangebracht, naar ontwerp van Roos. Het opplakken van deze lap hebben ze als laatste huzarenstuk uitgevoerd, ‘toen we helemaal op elkaar ingespeeld waren, na twee jaar klussen’ lacht Cardinaal.
Dit artikel is verschenen in de rubriek ‘Thuis bij’ in ArchitectuurNL 01 2015.
Gerelateerd
Tags:
Cabriohuis,
dakterras,
HUNK,
HUNK-design,
Rotterdam,
thuis bij