De meeste bouwblokken op het Haveneiland zijn grote complexen met grotendeels appartementen. Blok 62 vormt hierop een uitzondering, het bestaat geheel uit grondgebonden koopwoningen, 96 in totaal. Het gevelbeeld is aan de buitenzijde van het blok vrij neutraal en contrasteert met de spectaculaire glasgevels in verschillende roodtinten aan de achterzijde van de woningen.
Uitgangspunt van de architect was dat de bewoners nu en in de toekomst prettig kunnen wonen in het blok. Het casco is daarom zo ontworpen dat de woningen gemakkelijk zijn uit te breiden met extra kamers, een extra badkamer of een dakterras. Veranderen de woonwensen van de bewoners door bijvoorbeeld gezinsuitbreiding dan hoeft er niet direct naar een nieuwe woning omgekeken te worden, maar is de woning redelijk eenvoudig aan te passen.
Er is ook nu al een grote variatie aan woningtypen, 28 in totaal, variërend van stadswoningen met grote balkons, ruime woningen aan het water met een eigen aanlegsteiger, gezinswoningen met tuin en de grote Pampuswoning met een vloeroppervlakte van ruim 225 m² en een dakterras van waaraf op heldere dagen Pampus zichtbaar is.
De opzet van het blok is zeer stedelijk, zonder daarbij de individuele vrijheid van de bewoners uit het oog te verliezen. De woningen hebben aan de buitenzijde bakstenen gevels met erkers. De ‘wenkbrauwen’, rollagen in diverse kleuren baksteen boven de ramen, deuren en balkons, geven de gevels een vriendelijk karakter. De woningen zijn hierdoor bovendien individueel herkenbaar geworden.
Stadsgracht en speelstraat
Door het blok loopt een stadsgracht die een rechte hoek maakt. Hieraan liggen de ruime gezinswoningen en de woningen met een aanlegsteiger, die een directe relatie met het water biedt, je stapt er letterlijk vanuit je woonkamer je boot in. De woningen aan de zuidkant van het blok hebben geen tuinen – die hadden anders toch op het noorden gelegen – maar zijn uitgevoerd als ondiepe stadswoningen met een ruim balkon op het zuiden.
De Annie Boshof, de enige straat die door het blok loopt, is een autoloze speelstraat geworden omdat het parkeren in een verdiepte parkeergarage plaatsvindt. De woningen aan de oostzijde van deze hof tellen slechts twee verdiepingen, terwijl het grootste deel van het complex er drie telt. Dit hoogteverschil geeft de speelstraat een meer intieme sfeer.
Aan de binnenzijde van het complex ligt het spektakel, deels alleen zichtbaar voor de bewoners. De achtergevels zijn namelijk voorzien van bontgekleurd glas in diverse roodtinten. Dit is niet alleen ingegeven vanuit esthetische overwegingen, maar ook om praktische redenen. Bij een eventuele uitbreiding van de woningen kan de gevel als het ware verplaatst worden zodat er geen wildgroei aan kleuren en materialen ontstaat. De eenheid van het complex is zo gewaarborgd.
Gerelateerd
Tags:
premium