Interieurarchitect Liesbeth Albers werkte zeven jaar bij Studiokeesmarcelis in Arnhem,voordat ze eind 2013 haar baan verloor. ‘Mijn functie opgeven bleek de enige optie. Niet leuk, maar we zijn zonder concurrentiebeding uit elkaar gegaan.’ Met startershulp, vakkennis, koude acquisitie en doorzettingsvermogen wist ze als zzp’er binnen een jaar een zelfstandig bestaan te realiseren.
Na haar ontslag bij Studiokeesmarcelis, een Arnhems bureau voor (interieur)architectuur en productontwerp, besloot interieurarchitect Liesbeth Albers als zzp’er verder te gaan.‘Ik heb wel gezocht naar vacatures voor interieurarchitecten, maar ontdekte al snel dat die er nauwelijks waren.’ De eerste twee maanden regelde ze alles wat nodig is om een eigen bedrijf te starten: inschrijven bij de Kamer van Koophandel, BTW-nummer aanvragen, huisstijl ontwerpen, visitekaartjes drukken, website bouwen, Facebook-pagina aanmaken en noem maar op. Ook meldde ze zich aan voor het IkStartSmart-traject van de gemeente Arnhem. Dat kostte haar € 250. Hiervoor kreeg ze een ondernemerstest, maakte ze een planvan-aanpak om haar ondernemerskwaliteiten te verbeteren, mocht ze cursussen volgen en had een jaar een persoonlijke coach.’
Acquisitie
Van haar voormalige werkgever Kees Marcelis nam ze een opdrachtgever mee. Een tweede kreeg ze later doorgespeeld. ‘Maar dat was niet genoeg om de schoorsteen te laten roken. Ik heb daarom iedereen in mijn netwerk gemaild dat ik voor mezelf ging beginnen met een link naar mijn website.’ Daarnaast pleegde Albers ook koude acquisitie. Elke week schreef ze minstens tien bureaus per mail aan voor een interim baan, waarna ze telefonisch contact opnam. ‘Dat vond ik best eng, maar ik dwong mezelf te bellen. De meeste bureaus bleken heel belangstellend en vonden het leuk een vakgenoot te spreken.’ Deze aanpak leverde haar een aantal interim klussen en zelfstandige opdrachten op, waaronder de restyling van de brasserie en vergaderzaal van een hotel, de entreehal van een bedrijfspand in Apeldoorn en de inrichting van een winkel op Arnhem CS. Via haar partner kreeg ze kans het interieur van softwarebedrijf Luminis op Industriepark Kleefse Waard in Arnhem te ontwerpen. Het industriële pand uit de jaren vijftig was al getransformeerd. Alle vertrekken waren standaard voorzien van vloerbedekking en een systeemplafond met vierkante lichtbakken. Haar opdracht was om de ruimte een eigen gezicht te geven.
Luminis
Het kantoor van Luminis bestaat uit een loft met vierkante kolommen en dichte werkkamers langs een donkere gang. Albers: ‘Van Kees Marcelis leerde ik kijken naar de grote lijnen, verbindingen zoeken en niet denken vanuit de muren, maar vanuit de ruimte. Door wat in het midden te zetten wordt een ruimte spannender.’ De loft wilde Albers zo open mogelijk houden. Een pas gezet wandje voor de pantry liet ze meteen verwijderen. De antracietgrijze kleur van de vloerbedekking trok Albers door op alle wanden. ‘Antraciet contrasteert mooi met de oranje huiskleur van Luminis, maar ook met de witte bureaus, pilaren, deuren en plafonds.’ De kantoorfuncties situeerde ze aan de linkeren rechterkant van de loft met in het midden de entree en een doorloop richting gang met kantoren. Doorloop en gang zijn optisch met elkaar verbonden door vijf hanglampen met houten vlakken. ‘Het heldere licht trekt bezoekers bij binnenkomst door het midden van de loft naar de gang met kantoren.’
Leen Bakker
Links is een loungeplatform met een U-vormige zitbank en een flatscreenwand met tijdschriftenhouder. Opberglades en de koelkast van de pantry zijn geïntegreerd in de ombouw van de bank. De kussens bekleedde Albers met een zware veloursstof van Ploeg. Het budget was beperkt en dan moet je creatief zijn. De lage krukjes haalde ik bij Leen Bakker, maar op de bekleding van de bank wilde ik niet bezuinigen. Van restjes stof heb ik zelf bijpassende, losse kussens gemaakt.’ Achter de loungehoek situeerde ze de bureaus van het officemanagement met de stoelen naar de entree gericht. Op de achterwand prijkt de naam Luminis in metaalkleurige letters. Rechts van het middenpad is een platform met werk-, zit- en meetingplekken. De notenfineer randen van het platform lopen door in twee statafels. Tussen de statafels staat een oversized poef in dezelfde grijze Ploegstof als de loungebank. ‘Ook hier moest ik een kostenafweging maken. De statafels kregen daarom barkrukken van Ikea.’ Bij de hoge ramen kwamen witte standaardbureaus met flexplekken. Voor een persoonlijke touch, vroeg Albers het personeel om zelfgemaakte foto’s te verzamelen. Zestien daarvan liet ze afdrukken op aluminium platen, die ze als collage aan de muur hing.
Plezier
‘Het interieur is nog niet helemaal af,’ zegt Albers. ‘Enkele dingen zijn vooruitgeschoven. Zo komen er nog verrijdbare whiteboards die ook als roomdividers dienen en krijgt het officemanagement notenfineer ladenblokken tussen de bureaus. Voor de ramen wil ik nog planthouders maken.’ Albers heeft plezier in haar werk als zelfstandig interieurarchitect. Eind 2014 zat weer op haar oude salarisniveau. ‘Maar acquireren blijft belangrijk, anders zit je zo weer zonder werk.’
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
!29 interieur architects,
acquireren,
acquisitie,
Kleefse Waard,
Studiokeesmarcelis,
zzp'er