Morgen opent het vernieuwde Centraal Museum officieel zijn deuren. Na jarenlange verbouwingen naar ontwerp van SODA+ architecten is het museum nu helemaal af, voor de komende jaren ten minste. Het resultaat is fraai: De entree is niet meer verstopt, de routing is sterk verbeterd, de geslotenheid naar de stad is op enkele plaatsen doorbroken, er zijn meer delen publiek toegankelijk en apart verhuurbaar, de verschillende vloerniveaus zijn vereffend, de verlichting is verbeterd en de tuin vormt nu het hart en is beter toegankelijk gemaakt.
Eind 2009 benaderde het Centraal Museum Utrecht bureau Soda met de vraag een oplossing te bedenken voor de onduidelijke museumrouting en vergroting van de mogelijkheden tot verhuur en avondopenstelling. Het complex was gesloten en naar binnen gericht en er werd nauwelijks gebruik gemaakt van de tuin met de Nicolaïkerk. Maar de meest gehoorde klacht was dat bezoekers verdwaalden en na een bezoek geen idee hadden of zij alles gezien hadden.Besloten werd tot een brede aanpak, beginnend met een analyse van het gebouwen visie op de toekomst. Ontwerp en realisatie zijn gedaan door SODA+, een samenwerking van architecten Gabri Klarenbeek en Hagen Zeisberg met Jorrit Noyons en Ronald Buïel van Soda.
Entree en kapel
De entree van het museum is teruggebracht naar de oude locatie aan de Agnietenstraat, een logische plek tegenover het Nijntjemuseum. Door verplaatsing van de lift naar het trappenhuis is de entreehal verruimd. De gevels van de voormalige kapel van het Agnietenklooster, de vleugel uit 1920 en de Refter. De nieuwe open ruimte, van 12 meter hoog, functioneert als centraal oriëntatiepunt, maar is ook een nieuwe plek voor het tonen van kunst. De bestaande balkons zijn met eikenhout bekleed. De hardstenen vloer sluit aan bij het niveau en de materialisering van de kapel. En er is een extra doorgang naar de voormalige kapel van het Agnietenklooster gemaakt om de bezoeker bij binnenkomst naar de nieuwe winkel en kaartverkoop te sturen.
Het sobere interieur in wit en hout versterkt de schoonheid van de kapel. De bovenkapel waar ooit de nonnen de missen bijwoonden, is nu een vrij toegankelijk informatiecentrum, verbonden via een nieuwe vrijdragende spiltrap met een loodzwaar verzonken contragewicht. Op twee wanden is een akoestisch dempende afbeelding aangebracht, een middeleeuws Utrechts manuscript met een miniatuur en een moderne versie van de heilige Agnes, gemaakt door Freudenthal/Verhagen.
Routing
Vanuit de entreehal ziet men de voormalige refter die met rode voiles in drieën is gedeeld. Hier kan men informatie krijgen over de collecties en de geschiedenis van het museum. Aan het einde van de ruimte is een nieuwe volglazen brug, die een nieuwe verbinding legt naar de expositieruimtes in de Stallen. Doordat men op veel plaatsen de tuin en omgeving kan zien, is de oriëntatie verbeterd en wordt de routing helder.
Café Centraal
Het museumcafé bevindt zich in het voormalige entreegebouw
aan de kerkzijde, een ontwerp van architect Stéphane Beel (1999). Om het ruimtelijk effect van het gebouw te optimaliseren werd de tussenvloer verwijderd en de begane grond vloer omhooggebracht naar tuinniveau. Een brede band van PV-cellen in het glas heeft een tweeledige functie. Ze produceren zonne-energie en doen dienst als filtering voor het invallend zonlicht. In het café hebben enkele Art Nouveaulampen uit het voor Hoog Catharijne afgebroken pand van De Utrecht (verzekeringsmaatschappij) een nieuwe plek gekregen.
Tuin en tuinzaal
De tuinzaal is de eerste fase geweest van de vernieuwing van het Museum door SODA+ en bevat een aparte entree, ook weer met doorzicht van stad naar tuin, en zalen die verhuurd kunnen worden. De tuin bestond uit verschillende delen die niet automatisch uitnodigend of toegankelijk waren. Soda maakte eveneens het ontwerp voor de nieuwe lay-out en inrichting van de tuin. Aan de zijde van het Nicolaaskerkhof is de tuin afgesloten door een nieuw hek van Couzijn van Leeuwen.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
Arna Mackic,
centraal museum,
Lorien Beijaert,
Soda+,
SODA+ ontwerpers en architecten,
Utrecht