Architectuurfotograaf Ossip van Duivenbode verhuisde eind 2015 naar een appartement op de 12e verdieping in het Timmerhuis, een ontwerp van OMA. Hij volgde de bouw op de voet en legde die vast in foto’s voor projectontwikkelaar Heijmans. Nu hij er woont met zijn vrouw en zoon is hij apetrots en de koning te rijk. Het uitzicht op Rotterdam en omstreken is werkelijk fenomenaal, de stad stroomt aan drie kanten de woning binnen.
Timmerhuis
Het stadstimmerhuis, in 1947-53 gebouwd naar ontwerp van gemeentearchitect J. Koops, was de plek vanwaaruit de wederopbouw van Rotterdam werd gecoördineerd. In de jaren ’70 werd het gebouw richting stadhuis uitgebreid voor het uitbreidende gemeentelijk apparaat. Die uitbreidingen zijn nu weer gesloopt ten behoeve van het nieuwbouwplan van OMA, dat zich voegt in de L-vormige oudbouw. Naast gemeentelijk secretariaat krijgt Het Timmerhuis nieuwe functies, zo is het Museum Rotterdam, dat tot eind 2012 gevestigd was in het Schielandshuis, verhuisd naar de begane grond van het nieuwe Timmerhuis. De andere ruimten op de begane grond zijn een atrium/ entreehal, winkels, horeca, bergingen en fietsenstalling voor de bewoners. Daarboven zijn in twee torens 84 appartementen gerealiseerd, waarvan er geen twee hetzelfde zijn.
Ossip
Op de 12e verdieping van de Noordtoren is het appartement van Ossip van Duivenbode. Hij is geboren in Rotterdam en heeft er altijd gewoond, ook toen hij in Utrecht Architectuurgeschiedenis studeerde. Hij studeerde af op plannen voor het Weena en het Hofplein, werkte vervolgens bij architectuurcentrum AIR in Rotterdam, en tijdens de beeldredactie voor een publicatie over 30 jaar architectuur in Rotterdam, begon hij met fotograferen. De passie voor fotografie groeide en in 2012 besloot Ossip van Duivenbode fulltime fotograaf te worden. ‘Fotografie is mijn manier om te communiceren over architectuur en de stad.’
Voordat hij naar het Timmerhuis verhuisde, woonde hij met zijn vriendin in een flatgebouw van Carel Weeber aan het Hofplein. Toen ze een kind verwachtten, veranderden hun woonwensen. ‘Veel mensen die kinderen krijgen vertrekken uit het centrum naar een buitenwijk of helemaal uit de stad. Wij willen juist midden in het centrum blijven wonen, maar wel met een flinke buitenruimte, dat is hier gelukt.’
Apenrots
Vanuit zijn belangstelling voor architectuur volgde Ossip uiteraard de plannen voor het Timmerhuis, waarvoor OMA in 2009 al het winnende ontwerp maakte. ‘Ik vind het een goed ontwerp, ik noem het soms wel een apenrots: in plaats van twee rechte torens op een plint, bestaat elke toren ogenschijnlijk uit een stapeling van kubussen, dat maakt de appartementen individueler.’ In 2013 werden de appartementen in het Timmerhuis te koop aangeboden, we maakten toen onze eerste afspraak met Heijmans. Er was toen nog geen run op het gebouw, grote projecten als De Rotterdam en Calypso werden eerder opgeleverd en waren nog niet helemaal bewoond. We hebben alle plattegronden bestudeerd van hoog. We waren een van drie geïnteresseerden in dit appartement en via een loting hebben we het gekregen.’
Groot terras op hoek
Ze kozen juist voor dit appartement vanwege ligging in het blok: ‘Het heeft een dubbele hoek, waardoor we naar drie kanten uitzicht hebben en we de stad intensief beleven. Ook heb je op de 12e verdieping nog contact met de straat, je hoort en ziet de mensen lopen en fietsen. En het terras bij dit appartement is groot en aan twee kanten beschut tegen westenwind. Een van de gevels aan het terras is van onszelf, de andere is blind, dus dat biedt meer privacy.’ Ze gaan het terras van 45m2 nog meer inrichten als tuin, met gras en olijfbomen.
Bouw op foto vastgelegd
Ossip kocht niet alleen een appartement in het Timmerhuis, maar legde de bouw ervan ook in foto’s vast in opdracht van Heijmans. ‘Ik kwam bijna dagelijks op de bouw, ik had een toegangspasje, bouwhelm en bouwschoenen. Ik ging ook wel via de kraan naar mijn eigen toekomstige terras, om vast te kijken hoe mijn uitzicht zou worden.’ De bouw duurde van 2013 tot december 2015, toen zijn ze ook verhuisd.
Gevoel van vrijheid
De hele gevel bestaat uit driedubbel glas en bevat schuifpuien van 1.80 meter breed ‘We raken niet uitgekeken op de stad. Ook ervaar je veranderingen in het licht en het weer intens. Ik kan nu steeds beter voorspellen of het geschikt fotografieweer is. We zetten de schuifdeuren vaak open, maar ook als ze gesloten zijn heb je hier een onwijs gevoel van vrijheid. Het is niet zo’n groot appartement, 100m2, maar omdat de buitenruimte zo sterk meespeelt, door de drie glazen gevels, ervaar je het als veel groter.’ Alleen in de kinderkamer hangen gordijnen, verder ontbreken gordijnen of zonwering. Al dat glas, wordt dat niet te warm? ‘Ik heb nog geen zomer meegemaakt maar ik verwacht het niet. De ramen zijn grotendeels voorzien van fritting, 60%, dat zonlicht en warmte weert. Bovendien is er in het plafond en de vloer koeling aangebracht.’ De fritting zorgt vooral overdag voor meer privacy, een beperkt deel van de glazen gevels is echt transparant. De kleur van het licht dat naar binnen valt oogt natuurlijk.
Staalconstructie zichtbaar
In de ruime woonkamer met open keuken is een eet-, zit- en werkhoek. ‘Ik heb hier alleen een computer staan, maar heb ook een werkplek in het Schieblock waar ik samen met twee andere partijen het architectuur infopunt OMI run.’ Verder is er een badkamer, een kinderkamer en een ouderslaapkamer met bad en inloopkast. Hier en daar is de staalconstructie zichtbaar. ‘Er is gekozen voor het brandwerend impregneren van de constructie, in plaats van inpakken. Daar ben ik blij om, het is erg mooi om zo de staalconstructie in je huiskamer te kunnen zien.’
Gemeenschappelijke voorzieningen
Voor de bewoners is er op de begane grond van het Timmerhuis een fietsenstalling en een parkeergarage, met vier deelauto’s voor bewoners en medewerkers van de gemeente. En er is een gemeenschappelijk dakterras aan de zuidkant van de zuidelijke toren, dat wordt gedeeld met de gemeente. Ook in het atrium kunnen bewoners gemeenschappelijke activiteiten ontplooien, al dan niet met de gemeente. ‘Ik ken veel buren in het Timmerhuis nu al beter dan mijn buren aan het Hofplein waar ik jaren heb gewoond. Als je allemaal tegelijk verhuist, staat iedereen meer open voor contact met nieuwe buren.’
Tekst Jacqueline Knudsen Fotografie Ossip van Duivenbode en Jacqueline Knudsen
Dit artikel is gepubliceerd in ArchitectuurNL 03 2016
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
architectuurfotografie,
fotograaf,
Museum Rotterdam,
OMA,
OMI,
ossip van duivenbode,
stadstimmerhuis,
Timmerhuis