Paul de Vroom: grenzen opzoeken en verleggen

Eigenlijk is Paul de Vroom (DKV architecten) helemaal geen echte ‘fan’ van muzikant en producer Todd Rundgren, maar diens muziek loopt wel als een rode draad door zijn leven. Al meer dan veertig jaar laat het hem niet los, letterlijk en figuurlijk, in voor- en tegenspoed.

Paul de Vroom op LP Rundgren

Het begon in 1971 met de ontdekking van Runt, de lp waarmee Rundgren als soloartiest debuteerde, nadat hij daarvoor met zijn groep Nazz een drietal lp’s had gemaakt. Hij is een hopeloze romanticus én een technische perfectionist, het liefst speelt hij alle instrumenten zelf, ook al moet hij zich dat instrument eerst nog eigen maken en ook als producer wil hij altijd alles zelf doen.

Maar de resultaten zijn vaak bijzonder, ‘je luistert naar de muziek en krijgt iets terug, hij is steeds met je aan het communiceren’ verzekert De Vroom. Bij de lp A Wizard/a True Star – de plaat duurt maar liefst 55’56”, een absoluut lengterecord in die tijd – zat bijvoorbeeld een postkaart waar je je naam op kon zetten en retourneren, met de belofte dat je naam dan op de eerstvolgende lp zou komen te staan.

Op de dag dat die plaat uitkwam is De Vroom er dan ook als de kippen bij en er is inderdaad een affiche bijgevoegd met een foto van Rundgren samengesteld uit duizenden namen. Netjes op alfabet dus snel kijken bij de V, maar tot zijn teleurstelling staat zijn naam daar niet. Maar na een tijdje realiseert hij zich dat zijn naam voor Amerikanen met een D begint!

Ontmoeting in LA

Een ander voorval dat hem altijd bij zal blijven is in 1976 toen hij met een aantal vrienden een roadtrip door de VS maakte. In Los Angeles gaan ze naar een concert van Andy Pratt in de duistere lounge-achtige setting van the Roxy Theatre en opeens zegt een van de vrienden, de latere partner bij DKV Herman de Kovel, ‘is dat niet Todd Rundgren die daar naast jou is gaan zitten?’ En de eerste ontmoeting is een feit.

Als muzikant is Rundgren nooit een grote ster geworden, maar als producer heeft hij het goed gedaan. Zijn producties blijken vaak een hoogtepunt uit de diverse carrières. Met name Bat Out Of Hell van Meat Loaf heeft hem geen windeieren gelegd, maar hij werkte o.a. ook met Patty Smith, XTC en Cheap Trick om er maar een paar te noemen. Zijn productiewerk stelde hem in staat zijn niet-commerciële solowerk te financieren.

Muzikale en architectonische zoektocht

Het leven van Rundgren zit vol ups en downs en dat is in de muziek terug te horen. Maar de drive om nieuwe dingen uit te proberen blijft altijd aanwezig en daarom blijft het boeien. Dat is ook een beetje de overeenkomst tussen Rundgren’s muzikale zoektochten en De Vroom’s architectonische zoeken. ‘Je ontdekt dat je verder kunt gaan, dan dat je ooit dacht dat je kon.’

Victorieplein: Just One Victory

Toen het nog jonge DKV in 1990 de prijsvraag voor het woongebouw op het Victorieplein in Amsterdam won, zette hij ook direct het nummer Just One Victory op, ‘de soundtrack van mijn leven!’ en zo zijn er talloze raakpunten tussen Todd Rundgren en Paul de Vroom. Zoals het moment dat Todd besloot om de informatie over zijn nieuwe plannen niet langer op papier aan zijn fans te verstrekken, maar alleen via internet. Voor De Vroom was dit het moment om over te gaan op de computer.

Dansen in Beurs van Berlage

Rundgren trekt nog steeds met allerlei muzikale experimenten over de wereld en doet ook Nederland aan, daar is De Vroom regelmatig bij. Zo ook een aantal jaren geleden in de Beurs van Berlage waar Rundgren als een van de eersten een ‘technisch geavanceerd’, interactief concert deed met het publiek. Met technische vooruitgang had het concert weinig te maken, maar tijdens deze voorstelling springt Rundgren bij de eerste tonen spontaan van het podium voor een dansje met De Vroom.

Paradiso

In 2010 was hij bij een concert van Rundgren in Paradiso waar een integrale uitvoering werd gegeven van A Wizard/a True Star. Een bijzonder concert waarbij hij bij ieder nummer een andere outfit aan had. ‘Rundgren durft zich kwetsbaar op te stellen en qua vormgeving gaat dat soms helemaal mis. Het opzoeken en verleggen van grenzen, dat is de overeenkomst tussen zijn muziek en mijn architectuur.’