“In mijn fotografie wil ik lijnen in architectuur op een dusdanige manier vastleggen dat het beeld kracht uitstraalt en uitnodigt tot kijken naar wat het voorstelt. Eenvoud creëert rust. Mijn krachtigste architectuurfoto’s tonen dat deel van een gebouw, waar een pakkend lijnenspel zichtbaar is en waarbij niet direct te zien is wat de functie van het gebouw is'”, aldus fotograaf Ard Bodewes.
Een sprekend voorbeeld van een pakkend lijnenspel, waarbij de functie van het gebouw niet direct duidelijk is, is de foto van Museum aan de Stroom in Antwerpen ontworpen door Neutelings Riedijk architecten. Door de bijzondere glasconstructie weerspiegelt het interieur in de ruit en tegelijkertijd heb je een uitzicht op de stad.
Soms is het interieur veel spannender en verrassender dan het exterieur.
Een fantastisch voorbeeld daarvan is de Stadsbibliotheek in Stuttgart van Yi architects. De binnenkant is als een verrassingsei. De koele zakelijkheid van de buitenkant en de begane grond vormt een levensgroot verschil met de fascinerende speelsheid, openheid en sereniteit van de bovengelegen verdiepingen.
Veelal heb ik geen personen in beeld. De reden is dat het afbreuk doet aan de architectuur, het leidt af. Tenzij het een toegevoegde waarde heeft, zoals een station waarlangs een vrouw loopt met een grote koffer. Zonder die vrouw komt het beeld te statisch over.
Vormfotografie
Om de lijnen en de symmetrie kracht te geven, fotografeer ik ook in zwart/wit. Lang niet elke foto is daar geschikt voor. Meestal bepaal ik van te voren of ik in zwart/wit ga werken.
Sommige foto’s van mij neigen naar vormfotografie, fotografie puur op vorm, lijnen, herhaling, gebruik maken van licht en schaduw, ofwel abstracte fotografie. Exemplarisch zijn de paviljoens op de wereldexpo in Milaan in 2015. Staven die aan een dakconstructie bevestigd zijn. Mijn standpunt was dusdanig dat ik gebruik kon maken van de inval van het zonlicht dat als effect had dat de staven als een soort regenbui overkwamen.
Een valkuil bij het tonen van lijnen en symmetrie is dat het te abstract wordt, de kijker mist het geheel en ziet niet meer wat de foto voorstelt.
Deze gedachte houd ik vast als ik fotografeer voor een opdrachtgever. De boodschap die de opdrachtgever wil overbrengen is bepalend.
Reisfotografie
Door de mondialisering van de huidige tijd is het voor mij goed mogelijk inzicht te krijgen in nieuwe voor mij interessante bouwwerken. Daar pas ik mijn vakanties op aan. De stadsvernieuwing in Hamburg bleek een bezoek waard waarvan de foto van het metrostation getuigt. De wereldexpo’s intrigeren mij, omdat het om tijdelijke gebouwen gaat waarvan de foto’s later een tastbaar bewijs vormen. Het is een soort snoepwinkel: je wilt alles ‘proeven’, maar je hebt beperkte tijd. Ik verheug me al op de wereldexpo in Dubai in 2020.
Tekst en fotografie: Ard Bodewes
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
architectuur,
architectuurfotografie,
Ard Bodewes,
door de lens