De omgeving is permanent in beweging. Het decor verandert vaak ongemerkt. Hier verdwijnt een loods, daar een huis, het groen rukt op en maakt weer plaats. Ik vind het fascinerend om dat organische proces van verandering, van verval en nieuw gebruik voorbij te zien trekken en in mijn foto’s vast te leggen. Het is geen verlangen naar eertijds en ook geen afwijzen van vooruitgang. Het is juist het moment waarin iets zijn schoonheid toont.
Vergeten plekken in binnenstad
Vooral in 2009 zat Assen vol met plekken die op het punt van veranderen stonden. Open terreinen waar zo gebouwd kon worden, stukken in de binnenstad waar net gesloopt was en kleine bijna vergeten plekken die makkelijk aan de aandacht ontsnappen. Binnen afzienbare tijd waren dit de plaatsen waar het er heel anders zou gaan uitzien. Ondertussen manifesteerden deze plekken zich min of meer ongemakkelijk in het stadsbeeld. Zo onaanzienlijk als ze kunnen zijn, zo sterk trokken ze me ook aan om ze vast te leggen.
Omgeving permanent in beweging
Verstilde stadslandschappen die er ongewild zijn en die vragen om verandering, maar die toch hun eigen schoonheid bezitten. De crisis maakte dat het proces niet zo snel ging als gewenst, maar ondertussen is niets meer zoals het was. In tegenstelling tot vers opgeleverde architectuur zijn dit de plekken die veel hebben meegemaakt, die de tand des tijds zichtbaar dragen. De omgeving is permanent in beweging. Het decor verandert vaak ongemerkt. Hier verdwijnt een loods, daar een huis, het groen rukt op en maakt weer plaats. Een huis staat leeg, er ligt nog een matras, een vaas staat voor het raam. Over een half jaar woont er een jong gezin en is het bouwland een golfbaan. Ik vind het fascinerend om dat organische proces van verandering, van verval en nieuw gebruik voorbij te zien trekken.
Gebouwde omgeving
Zo is er altijd wat te zien in de gebouwde omgeving, het decor van het leven. Zeker in ons land waar alles aangeraakt is door een mensenhand, waar cultuur en natuur door elkaar groeien en waar verval zo snel mogelijk wordt opgeruimd en natuur
aangeharkt, daar is veel van dat beweeglijke proces te zien. Ik zie graag dat het een beetje schuurt in mijn foto’s of zelfs ontroert. Het is geen verlangen naar eertijds en ook geen afwijzen van vooruitgang. Het is juist het moment waarin iets zijn schoonheid toont. De mens is buiten nooit zonder zijn decor en in het decor is altijd de mens terug te vinden, aanwezig of afwezig. En als er een medium geschikt is om dat letterlijk vast te leggen is het fotografie. En voor mij heeft het fotograferen me steeds bewuster gemaakt wat zijn en veranderen kunnen betekenen.
Tekst en fotografie Harry Cock
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
architectuurfotografie,
door de lens