Het zijn veelbelovende dertigers binnen de creatieve wereld. Gedreven, talentvol, eigenzinnig en ambitieus. Ze kiezen een eigen pad, experimenteren en zoeken samenwerkingen. Deel 28 van een serie: De Intuïtiefabriek van Eefiene Bolhuis (1985) en Eva Gevaert (1986). Een ‘fabriek’ die producten produceert met een groot gevoel voor verhoudingen, vormen, esthetiek, kleur, detail en afwerking.
De Intuïtiefabriek bestaat uit een dubbel souterraingedeelte aan het Amsterdamse Iepenplein. Het is enerzijds inderdaad een fabriekje waar Eefiene Bolhuis en Eva Gevaert hun eigen porselein vervaardigen. Er staat een kiln (oven), emmers met pigmenten en klei, nog ongeglazuurde en ongebakken espressokopjes en een serie kleurrijke eieren in blauw, perziken okertinten, die bij nader inzien zoutvaatjes blijken te zijn. In de belendende ruimte is de studio gevestigd waar onder andere ideeën worden bedacht en uitgewerkt, en waar een groot aantal van de designproducten zijn uitgestald.
De Intuïtiefabriek lijkt op volle toeren te draaien. Het collectief werkt aan zeker tien opdrachten tegelijk en is zichtbaar aanwezig in de designwereld. De ontwerpers werken voor labels en galeries in binnen- en buitenland, ze exposeren met regelmaat, staan op (internationale) beurzen, werken in opdracht van particulieren en designlabels en ze initiëren minstens één eigen onderzoekend project per jaar in alle creatieve vrijheid en zonder concessies of deadline.
Idealisme en creativiteit
Maar het is ook hard werken om een redelijk inkomen te vergaren, ondervindt Eefiene Bolhuis. Samen met Eva Gevaert, Amba Molly en Carolina Wilcke (de laatste twee begonnen later voor zichzelf), startten de ontwerpers De Intuïtiefabriek na hun afstuderen aan de Design Academy Eindhoven in 2009. Ze zijn van dezelfde lichting als onder andere de even getalenteerde Dirk Vander Kooij en David Derksen die ook midden in de crisis afstudeerden. ‘Er was geen werk, geen geld en je moest een lange adem hebben om te overleven’, vertelt Bolhuis. Dat heeft ook z’n voordelen: ‘Wij zijn geen ontwerpers die snel bij de pakken neerzitten, we zijn ondernemend en ontwerpen niet voor het grote geld maar meer uit idealisme en creativiteit.’
Vliegende start Intuïtiefabriek
Met de mogelijkheid om meteen na hun examen te exposeren op DMY International Design Festival Berlin, genereerden ze in een klap veel aandacht. Ze lieten toen al hun handschrift zien met verhalende ontwerpen waarin verschillende materialen worden gecombineerd. Het resulteerde in hun eerste project Excavations in 2011. Dit kabinet staat nog steeds als een huis. ‘Glas biedt gelaagdheid, het hout zorgt voor een extra laag erachter. De materialen versterken elkaar omdat keramiek net als hout leeft, terwijl glas hard is.’
Porselein en beton
De Intuïtiefabriek lanceerde een aantal nieuwe producten, zoals een combinatie van architectonische bogen die doen denken aan delen van een Romaanse kathedraal maar dan uitgevoerd in verschillende kleuren beton en fungerend als schalen, uitgebracht bij designlabel New Duivendrecht. Tussendoor is er altijd ruimte om in hun porseleinfabriekje gestaag kleine hoeveelheden producten te vervaardigen zoals Tri (combinatie van schaaltje, kommetje en deksel/schaaltje), Fête (drie verschillende gebakbordjes), Ei (zoutvaatje), Flock (kleurige schaaltjes), en ook de langstlopende en best verkochte Sum-espressokopjes en -mokken vinden nog altijd een weg naar restaurants, koffietentjes en huiskamers.
Restmateriaal
Ook in het restmateriaal – kruimels gekleurd klei – zien de ontwerpers potentie; zo proberen ze niet alleen de hoeveelheid afval te beperken, maar experimenten met het hergebruik van de kleiresten leveren ook prachtige kleurrijke nieuwe producten op. Wanneer ze zo’n tweehonderd kilo restklei hebben verzameld wordt het interessant: ‘Het mooie van kleinschalig werken met porselein is dat je zowel de klei als het glazuur kunt kleuren, iets wat in de industrie zelden gebeurt’, zegt Bolhuis.
Vanwege de grote hoeveelheid gebruikte kleuren is het restmateriaal ook bijzonder kleurrijk. En dat niet alleen. Door de manier van produceren blijft het afval als ‘vlokjes’ tegen elkaar aan kleven, zonder dat het echt versmelt. Zo lijken de tijdens de Milaan Design Week 2017 gepresenteerde, maar nog tot eindproduct door te ontwikkelen bordjes, schaaltjes en kopjes uit de ‘Flock’-serie op pointillistische schilderijen.
Minimalistische mini-architectuur
Ondanks dat De Intuïtiefabriek uiteenlopende producten vervaardigt – van badspeelgoed tot meubel – blijft het handschrift herkenbaar. Het werk van de twee ontwerpers kan goed omschreven worden als minimalistische en esthetische mini-architectuur. Ze spelen met verhoudingen, vormen en vlakverdelingen. De composities zijn vaak helder, strak, stoer èn elegant tegelijk, en altijd in evenwicht. Ook bezitten de ontwerpers een verfijnd gevoel voor kleur en oog voor detail. In het handwerk schuilt een perfecte afwerking waarbij soms de mooie gladde kant aan de binnenzijde zit en de ruwere, matte buitenkant zorgt voor een tactiel gevoel. Daarnaast combineren ze graag uiteenlopende materialen als hout of porselein met bijvoorbeeld glas en zijn de onderdelen van een product op verscheidene manieren te gebruiken.
Japan en Milaan
In Japan willen ze een meubel gaan ontwerpen van een lokale en duurzame houtsoort ‘De samenwerking komt voort uit een contact dat dat we opdeden toen we zo’n drie jaar geleden in Japan exposeerden’, vertelt Bolhuis. ‘Japanners snappen meteen wat wij willen vertellen met name vanwege ons gevoel voor detail en afwerking en de minimalistische vormentaal.’
Nog een spannend toekomstig initiatief dat hopelijk leidt tot een grote internationale opdracht: het Nederlands consulaat-generaal heeft De Intuïtiefabriek geselecteerd om zich te presenteren op de Satellite 2018 van de Salone del Mobile in Milaan. ‘Wij zien de presentatie van nieuw werk op de Salone als een mogelijkheid om ons internationale netwerk te vergroten en contact te leggen met merken waar we nog niet bekend mee zijn. Hopelijk doen zich daar mooie nieuwe ontwerpuitdagingen voor’, zegt Bolhuis.
Tekst Viveka van de Vliet i.s.m. Stichting Zetel
Dit artikel is gepubliceerd in ArchitectuurNL 01 2018
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.