Nieuwe materialen en materiaaltoepassingen waren prominent aanwezig tijdens de Dutch Design Week 19. Een paar opmerkelijke innovaties met potentie: Re:Flex, een materiaal met vormgeheugen. Afvalproducten red mud en bodemas verwerkt in terrazzo en glazuur. En natuurlijke hars van de lakboom als circulair glazuur voor keramiek.
Re:Flex duurzaam materiaal
Karlijn Sibbel en haar multidisciplinaire team bedachten Re:Flex, een materiaalinnovatie met potentie – genoemd naar de actie die zonder bewuste gedachte wordt uitgevoerd als reactie op bepaalde stimuli. Hoewel natuurlijke materialen voortdurend veranderen als gevolg van veranderingen in de omgeving, zijn de door mensen uitgevonden materialen vaak statisch. Re:Flex is echter een variabel, goedkoop, algemeen verkrijgbaar en duurzamer materiaal dat op grote schaal bij lage temperaturen kan worden geproduceerd. En dat niet alleen: het bezit vormgeheugen. Dat betekent dat Re:Flex de vorm onthoudt waarin het is gemaakt. Als gevolg hiervan kun je het verwarmen, transformeren in een tijdelijke vorm, laten afkoelen en bevriezen. bij opnieuw verhitten keert het materiaal terug naar zijn oorspronkelijke vorm. Karlijn stelt hiermee een wereld voor waarin de materialen die we gebruiken niet langer onveranderlijk zijn; gebruikers kunnen objecten aan hun behoeften aanpassen.
Bottom Ash
Social designer en keramist Carissa Ten Tije is afgestudeerd aan Design Academy Eindhoven (richting man & Activity) en genomineerd voor de René Smeetsprijs 2019. Ze toont met haar project ‘Bottom Ash’ aan dat ze goed kan onderzoeken, het slechte imago van een materiaal kan verbeteren, producten kan maken en een ondernemer is. Ze onderzocht het potentieel van huishoudelijk afval dat jaarlijks per persoon 57,5 kilo bodemas oplevert als residu van het verbranden van dat afval. Ze gebruikte de onderbelichte kwaliteiten daarvan en vatte alle mogelijkheden van dat materiaal samen in een catalogus. zo kan het water dat wordt gebruikt om bodemas te wassen, wordt gebruikt om houtbeits op waterbasis te maken. Ze maakte er een op cement gebaseerd terrazzo mee en vervaardigde met dit nieuwe materiaal een esthetische bank.
Ott, natuurlijke hars van de lakboom
De keramiekindustrie is een vervuilende industrie: het glazuur is toxisch en chemisch waardoor keramiek niet te recyclen is. Het is de aan de Design Academy Eindhoven (man & Wellbeing) afgestudeerde Seokhyeon Yoon echter gelukt een natuurlijk alternatief te vinden die de keramiekindustrie circulair kan maken, en dat ook nog eens esthetisch en bijzonder is. Hij gebruikte Ott, een natuurlijke hars van de lakboom die in zijn geboorteland Korea traditioneel werd gebruikt om hout te lakken, als een alternatief voor glazuur. Het moment van oogsten van Ott bepaalt de kleur van het glazuur. zijn wonderschone producten hebben met al die kleurnuances iets weg van kommen met crême brûlée. Hij won met dit afstudeerproject de René Smeets Prijs 2019.
Alternatief glazuur
Ook Daria Biryukova bedacht een alternatief glazuur. Als bekende ‘ontwerperalchemist’ met een fascinatie voor experimenten met afval en secundaire grondstoffen, zoekt ze voortdurend naar slimme, duurzame en mooie oplossingen voor producten en productieprocessen, met name op het gebied van keramiek. Haar Studio Mixtura werkt sinds 2016 samen met Mineralz B.V. dat actief is in de recycling van minerale residuen naar secundaire grondstoffen. Een van die nieuwe grondstoffen heet FORz®Glaze. Het bevat gereinigde bodemas en wordt gebruikt voor het glazuren van keramiek in de mooiste kleuren. Het wordt onder het merk FORz® op de markt gebracht.
Red Mud
Joris Olde Rikkert, Guillermo Whittembury, Kevin Rouff, Luis Paco Bockelmann, vier ontwerpers van het Royal College of Art in Londen, onderzochten manieren om Red mud – een industrieel residu – om te zetten in functionele producten. Ze werkten nauw samen met fabrieken in heel Europa, materiaalwetenschappers, keramisten, de KU Leuven en het Imperial College London, en maakten een reeks verrassende en esthetische klei, glazuren, serviezen en bouwmaterialen die het grote potentieel van dit restmateriaal laten zien. Red mud, ook wel bekend als bauxietresidu, is een bijproduct van het raffineren van bauxieterts tot aluminiumoxide, de voorloper van aluminium. Het bevat ijzeroxide, waardoor het de levendige roestig rode kleur krijgt. Er is een kolossale hoeveelheid van: jaarlijks wordt 150 miljoen ton red mudafval gedumpt in enorme kuilen over de wereld.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.