In de twintig jaar dat Henk Wind als vaktechnisch redacteur voor Bouwwereld werkte, heeft hij heel wat gebouwen gezien. Van groot tot klein, van woonhuis tot radartoren en opslag van kernafval. En ook: van lelijk tot mooi. Dat laatste was overigens nooit een criterium. Altijd ging het om gebouwen waarin bijzondere bouwtechniek was toegepast. En bij die bijzondere bouwtechniek waren vrijwel altijd ook bijzonder enthousiaste mensen betrokken.
Kantoor voor natuurmonumenten
Dan kom je ook heel veel ‘supergave’ projecten tegen. Redelijk recent was dat het kantoor voor Natuurmonumenten in de omgeving van Zierikzee. In een prachtig ruw landschap zo vlak achter de dijk paste een ruw gebouw. En architecten Max Rink en Niels Tilanus besloten om dat gebouw er dan ook echt uit te laten zien als een ruwe steen in het landschap.
Monoliet van glasschuimbeton
Ze maakten in feite een monoliet van glasschuimbeton. In Nederland is er nog vrijwel niets met glasschuimbeton gedaan, terwijl het een prachtig, fascinerend materiaal is. Glasschuimbeton is isolerend licht beton. Hoe mooi zou het bijvoorbeeld zijn als je dat materiaal nog eens uit een 3D-printer zou kunnen krijgen? Dan kun je daadwerkelijk een gebouw 3D gaan printen, zonder dat je dat in allerlei laagjes en elementen alsnog in het werk moet assembleren. Je plakt er eenvoudig een isolatieruit tegenaan en klaar ben je.
Architecten Max Rink en Niels Tilanus
Max en Niels besloten het materiaal in het werk te storten. En dan niet als gewoon glad beton, zoals dat in onder meer Duitsland wel is gedaan, maar met een oppervlak waarin de brokken glasschuim duidelijk zichtbaar zijn. Dat was nooit eerder gedaan. En hoe leuk is het dan om zelf de handen uit de mouwen te steken en te gaan experimenteren met allerlei manieren om dat beton te storten, te trillen en af te werken? Het leverde een zeer bijzonder resultaat op.
Lees ook
Goede akoestiek
Verder kregen ze het voor elkaar om het glasschuim ook
zichtbaar te maken in het plafond van het gebouw. Daarmee bereikten ze direct
ook een goede akoestiek, wat bij glad en hard beton bepaald niet het geval zou
zijn. En dan detailleerden ze ramen en deuren en dergelijke ook nog eens op het
feit dat het glasschuimbeton geen koudebrug vormt.
Uniek gebouw in unieke omgeving
Natuurlijk is het bijna vragen om problemen als je zo ver
durft te gaan en een vrij onbekend materiaal op nieuwe manieren gaat benutten
en zelfs bijna maximaal gaat uitnutten. Dat gaat niet vanzelf. Dat vraagt veel
van uitvoerende partijen en dat vraagt veel van een opdrachtgever. Maar het
resultaat is wel een uniek gebouw in een unieke omgeving. De gemiddelde
bezoeker zal er misschien achteloos aan voorbij lopen. En vanuit de
traditionele bouwwereld komt ongetwijfeld de vraag hoe iemand dat kan
verzinnen. En je kunt het mooi of lelijk vinden, maar het is toch supergaaf als
je zo’n project weet te realiseren.
Tekst: Henk Wind
Fotografie: Miriam van der Hoek
Henk Wind is eigenaar van HWBouwcomm, bureau voor bouwtechnische publicaties.
Dit artikel is gepubliceerd in Bouwwereld nummer 1 van 2020 in de rubriek Supergaaf. Hierin is een bouwprofessional aan het woord over zijn of haar favoriete gebouw of interieur
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
beton,
Natuurmoumenten