Een gebouw brandveilig bouwen en gebruiken volgens de voorschriften van het Bouwbesluit 2012. Het blijft in de praktijk voor veel ontwerpers, bouwers en gebruikers een lastige horde. Volgens Johan Koudijs, adviseur brandveiligheid bij adviesbureau DGMR, heeft Nederland nog een lange weg te gaan. ‘Het bewustzijn over brandveiligheid in Nederland schiet echt tekort.’
Van een bouwvergunning aan de ontwerptafel tot de oplevering van het gebouw. Johan Koudijs adviseert architecten, projectontwikkelaars en aannemers gedurende het hele bouwproces over de brandveiligheid. Als directeur van adviesbureau DGMR neemt hij zowel de utiliteitsbouw als grote wooncomplexen onder de loep. Koudijs verklaart waarom er bij de naleving van de wetgeving in Nederland regelmatig onduidelijkheid ontstaat: ‘Aanvragers en vergunningverleners lopen vaak vast in het web van de wetgeving, die bol staat van juridische teksten met soms ingewikkelde formuleringen. Het is niet altijd gemakkelijk om een Bouwbesluit en Woningwet juist te interpreteren. Daarnaast ontbreekt vaak de echte nieuwsgierigheid om in de materie te duiken.’
Gebrek aan educatie
Naast de complexiteit van de wetgeving is het volgens Koudijs ook met de basiskennis rondom brandveiligheid slecht gesteld. Educatie speelt hier een belangrijke rol in. Of beter gezegd; het gebrek aan educatie. Als het aankomt op onderwijs rondom brandveiligheid vervult Nederland niet bepaald een voortrekkersrol. Volgens Koudijs zijn andere landen veel verder. ‘Engeland, Zweden, Nieuw-Zeeland en zelfs België. Allemaal hebben ze een specifieke hogere opleiding Brandveiligheid. Nederland blijft hierbij achter. Dat is erg jammer natuurlijk. Het argument Nederland is een klein land met beperkte financiële mogelijkheden gaat totaal niet op. België heeft immers ook een eigen opleiding. Wel is er op de Universiteit Eindhoven een fellowship Brandveiligheid. Maar er is in Nederland nog veel te winnen op educatief gebied.’
Risicogebied
Jaarlijks adviseert adviesbureau DGMR over het brandveilig maken van honderden projecten. Hierbij bestaat het merendeel uit utiliteitsbouw. Met name de zorgsector is volgens Koudijs een kwetsbaar gebied. ‘De Nederlandse overheid sluit steeds meer seniorencomplexen. Centrale zorg wordt steeds minder gesubsidieerd. De overheid wil dat senioren langer thuis blijven wonen. Op zich een prima uitgangspunt. Ik vraag me alleen wel af hoe goed deze doelgroep zich in veiligheid kan brengen als er een brand uitbreekt. In de oude situatie was er een centrale organisatie verantwoordelijk voor de brandveiligheid. Die waarborging valt nu weg. Er wonen nu senioren versnipperd over circa 7,6 miljoen woningen in Nederland. Daar kun je geen brandveiligheidsbeleid op afstemmen. Je weet immers niet welke woningen je aan moet passen. De ouderenhuisvesting blijft in mijn ogen daarom een risicogebied.’
Deurbeleid
Wanneer DGMR een gebouw toetst op brandwerendheid zijn de vluchtveiligheid en brandbeperking de belangrijkste pijlers. Deuren spelen bij de compartimentering van een gebouw een sleutelrol. Per 1 november 2016 is de CE Markering voor brandwerende deuren een feit. Koudijs juicht deze ontwikkeling toe: ‘Aannemers en projectontwikkelaars hebben met deze CE Markering meer duidelijkheid. De leverancier mag immers alleen deuren leveren die getest zijn of binnen de uitbreiding van het toepassingsgebied vallen, zoals die is vastgesteld door een notified body (een door een overheid aangewezen instituut dat test of producten aan de geldende richtlijnen voldoen). Aan de andere kant is er ook nog veel onduidelijk. Zo gaat de Europese norm EN 1634-1 over de combinatie deur en kozijn. Het is onduidelijk waar fabrikanten van deurbladen en kozijnen afzonderlijk aan moeten voldoen. Beide producten kunnen afzonderlijk op de markt worden gebracht zonder CE Markering. Of de combinatie dan in de praktijk voldoet, is dan onduidelijk. Dat lijkt mij niet wenselijk.’
Meer bewustzijn creëren
Als het aan Koudijs ligt, laten overheden in Nederland kansen liggen. Een goede basiskennis over brandveiligheid is volgens hem geen overbodige luxe. Hij ziet een belangrijke rol voor de bovenbouw van het basisonderwijs. ‘Mijn zoon had op zijn school een fikkie gestookt. Als straf moest hij van mij een spreekbeurt over brandveiligheid houden. Daar zat een video bij over het ontstaan van een brand. Zijn klasgenoten schrokken zich kapot toen ze zagen dat een brand zich binnen 3 tot 4 minuten door een hele kamer kan verspreiden. Niemand geloofde het. Ik schrik als ik zoiets hoor. Educatie op jonge leeftijd kan bijdragen aan een betere bewustwording. Waarom wel een verkeersdiploma en geen diploma brandveiligheid op de basisschool? Hoe jonger we beginnen, hoe beter.’
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Aplrokon Aluminium
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
Gerelateerd
Tags:
alprokon,
brandveiligheid