Industriële architectuur is een vorm van gebouwontwerp die ontstond tijdens de industriële revolutie en die de ruimtes waarin we werken en leven nog steeds vormgeeft. Dit is bijvoorbeeld het geval bij ontwerp industriele wielen. Het is een type architectonisch ontwerp dat wordt gebruikt bij de constructie van gebouwen in de industriële sector. Industriële gebouwen worden gebouwd om grondstoffen efficiënt en veilig te verwerken tot nieuwe producten. Typen industriële gebouwen zijn onder meer energiecentrales, distilleerderijen, brouwerijen, productiefaciliteiten, fabrieksgebouwen, graansilo’s en raffinaderijen. Bij het ontwerpen van industriële gebouwen wordt de voorkeur gegeven aan functionaliteit en veiligheid van werknemers boven esthetisch aantrekkelijk interieurontwerp. Interieurontwerpers blazen verouderde industriële gebouwen echter nieuw leven in door er moderne kantoorgebouwen, showrooms, appartementsgebouwen, kunstgalerijen en meer van te maken.
Geschiedenis
Industriële architectuur gaat helemaal terug tot de 18e eeuw en vormt nog steeds onze wereld van vandaag. Desondanks waren de twee industriële revoluties enorm belangrijk voor industriële architectuur, waarover je meer hieronder kunt lezen.
De Eerste Industriële Revolutie
Industriële architectuur ontstond tijdens de Eerste Industriële Revolutie die tussen 1760 en 1830 in Engeland plaatsvond. Deze vroege industriële faciliteiten verwerkten materialen zoals zijde, katoen en messing. Ze werden zo efficiënt mogelijk gebouwd met de bouwmaterialen van die tijd: timmerhout en metselwerk.
De Tweede Industriële Revolutie
Wat we vandaag beschouwen als industriële architectuur is grotendeels gebaseerd op gebouwen uit de Tweede Industriële Revolutie, die tot stand kwam door de introductie van nieuwe bouwmaterialen zoals staal en beton. Deze ontwikkelingen veranderden industriële faciliteiten aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Deze nieuwe materialen hielpen industriële constructies efficiënter en veiliger te maken voor arbeiders.
Industrieverschuivingen
Industriële architectuur ging ook verder na de twee industriële revoluties. Tegen het midden van de twintigste eeuw begonnen Europa en de Verenigde Staten namelijk te verschuiven naar een postindustriële economie. Omdat ze niet langer afhankelijk waren van banen in de industrie, raakten veel industriële faciliteiten in verval en vervallen. Vanaf de jaren zestig begonnen architectenbureaus verouderde industriële gebouwen om te bouwen tot luxe appartementen. Dit leidde tot een golf van adaptieve hergebruikprojecten – architectuurprojecten die de geschiedenis van industriële gebouwen willen behouden en nieuw leven willen blazen in eerder verlaten ruimtes. Nog altijd is er sprake van deze trend in de architectuur.
Kenmerken
Het ontwerp van een industrieel gebouw kan variëren, afhankelijk van het doel, maar er zijn enkele gemeenschappelijke elementen in het hele spectrum van industriële architectuur.
- Grote open ruimtes: industriële gebouwen hebben vaak open plattegronden en hoge plafonds.
- Minimalistische esthetiek: industriële architectuur heeft de neiging om de filosofie van moderne architectuur te volgen door voorrang te geven aan functionaliteit boven sierversieringen.
- Blootgestelde materialen en voorzieningen: zichtbare bakstenen muren, betonnen vloeren, waarop meubels met wielen van www.zwenkwielen.net staan, en stalen balken worden vaak aangetroffen in industriële woonruimtes. Je zult waarschijnlijk ook zichtbaar leidingwerk, bedrading en sanitair vinden.
- Natuurlijk licht: industriële architectuur maakt efficiënt gebruik van natuurlijk licht via grote ramen met metalen roosters of kamerhoge ramen.
Voorbeeld
Van het begin van de industriële revolutie tot vandaag is industriële architectuur over de hele wereld te vinden. Een treffend voorbeeld is de Ford Richmond Assembly Plant in Richmond, Californië. In 1931 bouwde de in Duitsland geboren architect Albert Kahn de fabriek voor het bedrijf Ford Automotive. Ten tijde van de bouw was het de grootste assemblagefabriek aan de westkust. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bracht het zijn inspanningen om de oorlog te ondersteunen over. De fabriek is grotendeels gemaakt van baksteen en staal en heeft veel grote glazen ramen en dakramen. Tegenwoordig is het gebouw een cultureel centrum en kantoorruimte voor gemengd gebruik, aangedreven door zonne-energie.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.