De Monnik Amsterdam

Meer dan tien jaar lag het terrein tussen de Bloedstraat, de Monnikenstraat en de Gordijnsteeg in het ‘warme’ deel van de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt braak. Niet omdat er geen belangstelling voor de plek was. Diverse opdrachtgevers en architecten hebben er hun tanden op stuk gebeten, vooral omdat de plannen in het oog van de welstand geen genade vonden.
Uiteindelijk lukte het Peter Geusebroek en Svetla Stefanova een plan te maken waarmee iedereen kon instemmen, inclusief de welstand. Zij bereikten dat door een architectonische interpretatie van de historie, zoals zij zelf het noemen. Er is rekening gehouden met de karakteristieken van de bestaande stad zonder die te kopiëren.

De architectuur van het woonblok De Monnik is een hedendaagse interpretatie van de 18de-eeuwse lijstgevels in de buurt.

De gevels hebben een klassieke opbouw met een hoge onderpui met een puilijst, een rustig middenstuk met veel glas en weinig metselwerk, en een kroonlijst als afsluiting aan de bovenzijde. Deze elementen hebben per perceel een verschillende hoogte en een andere detaillering. In een aantal ramen is een vrijhangend glazen element aangebracht, als verwijzing naar de wisseldorpel bij een traditioneel schuifraam. Ook in het kleurgebruik worden de architectonische uitgangspunten versterkt: witte kozijnen met donkere bewegende delen. In het perspectief van de straat zijn de witte neggenkanten zichtbaar, zoals die zich ook in de bestaande bouw manifesteren.
Om het straatbeeld verder te versterken zijn er per perceel vooroverhellende gevels gemaakt en enigszins knikkende rooilijnen. Dit geeft in het perspectief van de straat het beeld van licht verspringende gevels, die de individuele woningen binnen het blok benadrukken.

De Monnikenstraat en de Gordijnsteeg worden gefrequenteerd door hoerenlopers. Een van de gemeentelijke voorwaarden voor het plan was om de prostitutie af te remmen in deze buurt. In het ontwerp is daar rekening mee gehouden door het bouwkundig en ruimtelijk onmogelijk te maken er peeskamers in te richten. Om de bewoners van de begane grond te beschermen tegen ongewenste belangstelling zijn verticale ‘blinds’ aangebracht die het de voorbijganger onmogelijk maken om zijdelings de woning in te kijken. Het is verheugend te zien dat deze doelstelling gehaald is.

Gerelateerd

• Interieur SBR Rotterdam
• Woonhuis Uittenbroek Naaldwijk
• Transformatie klooster tot Gezondheidscentrum
• Rotswand en kristal van Alsop
• Onder professoren
• Meer licht in De Bron