Doe- en informatiecentrum Groede Podium

Achter de duinen aan de West-Vlaamse kust ligt tussen Groede-Bad en Groede-Dorp een doe- en informatiecentrum voor cultuur, landschap en natuur, ingebed in een park met 10 bunkers. In april 2009 vond de officiële opening van het park plaats. Het nieuwe informatiecentrum annex horecavoorziening bij de entree van het park is een aantrekkelijke educatieve en recreatieve ontmoetingsplaats.

Stützpunkt Groede is door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog gebouwd in de vorm van een bunkerdorp, als onderdeel van de Atlantikwall. Na de oorlog werd het terrein ingericht als hertenkamp met een hotel-restaurant. In de loop der jaren verdwenen de bunkers onder de aarde of achter begroeiing. Als onderdeel van een kustcorridor tussen dorp en kust is het gebied herontwikkeld tot een speel- en informatiepark, naar ontwerp van Bureau Lubbers.
De nieuwe indeling van het park is open, speels en hedendaags. Het uitgangspunt voor het landschapsontwerp zijn de 10 bunkers geweest. Hieromheen zijn ‘kamers’ ingericht met elk een eigen thema, zoals de binnentuin, de speelkamer, het labyrint, de dierenkamer, het vlonderbos en de waterkamer. Ze zijn aangekleed met natuurlijk vormgegeven speel- en landschapsmeubilair en worden van elkaar gescheiden door heggen. Centraal ligt een plein van waaruit alle kamers te bereiken zijn.

Metafoor van een rups
Voor het doe- en informatiecentrum, dat op de plaats is gekomen van het voormalige hotel, tekenden MSDN architecten uit Brugge het ontwerp. Het centrum biedt informatie over de natuur en de geschiedenis van de regio.
De speciale vorm van dak en gevels en de bijzondere materiaalkeuze zorgen voor een opvallend uiterlijk dat toch goed integreert in de omliggende natuur. De vorm van het gebouw is ontstaan vanuit de metafoor van een rups. Net als het lichaam van een rups bestaat het organische patroon van het gebouw uit segmenten. De hellende daken zijn bekleed met hetzelfde materiaal als de gevels en vormen samen een naadloos geheel, als een huid rondom het gebouw. Met deze metafoor wordt een verband gelegd tussen de het gebouw en de tentoonstelling, die gaat over de evolutie in natuur en landschap.
Een totale openheid van de beganegrondgevel doet de grens tussen binnen en buiten vervagen. De grote open ruimte met een horecavoorziening op de begane grond heeft een lange achterwand met vijf reusachtige natuurfoto’s. Een open trap midden in de ruimte leidt naar de meer intieme eerste verdieping. Hier kan de bezoeker tot rust komen terwijl hij de veelheid aan informatie opneemt. Slechts één lang uitspringend venster legt het contact met de omringende natuur, als een ingekaderd schilderij.

Stalen constructie en gevels
Voor de ontwerpers was de keuze voor beplating in staal evident. Dit materiaal biedt namelijk vele mogelijkheden om zowel in dak als gevel toe te passen, met inbegrip van alle afwerkingsdetails. De goudkleur van de sandwichpanelen integreert zich perfect in het omringende polderlandschap en reflecteert het zonlicht op een bijzondere manier. De reflectie varieert van gevel tot gevel vanwege de kleine hoekverschillen. Om esthetische redenen werd het gebouw gerealiseerd in een lichte staalstructuur. De fijne kolommen en liggers zorgen voor een grote openheid. Dankzij een grondige detaillering kon deze structuur geheel zichtbaar blijven, wat de dynamiek van het gebouw versterkt. Om de brandveiligheid te verzekeren werden alle kolommen opgevuld met beton. De horizontale profielen zijn ingekokerd in brandveilige beplating.

Gerelateerd

• Wonen op de eerste verdieping
• Scandinavische nieuwbouwwijk in Sappemeer
• Mansardekap van staal en glas op monument Rokin
• Herbestemming Gashouder als kantoor
• De Verfdoos, Amsterdam-Slotermeer
• Huisvesting Turkse ouderen Haarlem