In evenwicht

Aan de rand van een bos bij Utrecht staat een bedrieglijk eenvoudig ogend tuinhuis. Maar van eenvoud is hier nergens sprake. Het huis is asymmetrisch en tot in de finesses gedetailleerd. Het ontwerp van Zecc architecten is ingevuld en uitgevoerd door interieurarchitect Roel van Norel, die een beetje in de geest van meubelmaker Gerrit Rietveld, voor elke vierkante centimeter een oplossing op maat maakte. De spaarzame ruimte wordt super functioneel benut.

De plek, aan de rand van bos en weiland ten noorden van Utrecht, hadden ze al jaren. Het oude recreatiehuisje dat er stond was hun plek om tot rust te komen en in het voorjaar te genieten van een zee aan blauwe hyacinten: ze stopten er ooit een paar duizend bollen in de grond. Maar als verblijfsplek was hun ‘hutje’ wel wat weinig comfortabel. Op de bestaande fundering van 7,5 bij 4 meter staat nu een bedrieglijk eenvoudig ogend tuinhuis. Archetypisch zoals we dat vaak omschrijven: zadeldak, rechte muren. Maar van eenvoud is hier nergens sprake. Bij een tweede blik blijkt het huis bijvoorbeeld niet alleen asymmetrisch, maar ook tot in de finesses gedetailleerd. Interieurarchitect Roel van Norel werkte, een beetje in de geest van meubelmaker Gerrit Rietveld, voor elke vierkante centimeter aan een oplossing op maat. Als een vakman pur sang zaagde hij elk latje en balkje precies pas, en dacht hij na over elke aansluiting, hoek en afwerking, zowel binnen als buiten. Resultaat: de spaarzame ruimte wordt super functioneel benut. Met als toppunt van slim ruimtegebruik plinten, die ook diepe opberglades zijn.

Harmonie

Alles is zo tot in detail uitgedacht en op elkaar afgestemd, dat er een enorme harmonie en rust heerst, zowel binnen als buiten. Dat komt deels door het materiaalgebruik: Western Red Cedar, glas en fraaie groene Canadese leien gaan qua kleur naadloos op in het omringende landschap. De leien zijn aan één kant vanaf de grond over de zijwand en het dak – met schoorsteen voor de houtkachel – heen getrokken. Die geheel gesloten zijwand bevindt zich aan de ‘drukke’ kant van de kavel, waar 100 meter verderop een provinciale weg loopt. De wand daar tegenover heeft beweegbare luiken met houten lamellen gekregen. Als die open zijn zit je middenin het landschap, gesloten sluiten ze aan bij de betimmering van de achterkant van het huis, dat uitkijkt op een populair wandelpad. Aan de rustige zuidkant is de gevel volledig van glas, gevat in een fraaie slanke stalen pui. Als de luiken gesloten zijn heb je binnen privacy, maar kun je nog steeds naar buiten kijken. Dat zou ’s avonds natuurlijk niet opgaan, dan zit je als het ware in een kijkdoos. Dat ongewenste effect is opgelost door verlichting aan te brengen in het overstek van de kap: als die lichtjes branden wordt het interieur van het huis alsnog onzichtbaar voor de buitenwereld.

Op de millimeter ontworpen

Van Norel bouwde het interieur zo op dat het een enorme rust uitstraalt. Alles klopt en loopt letterlijk naadloos in elkaar over. De nerven van de eikenhouten kasten en deuren in het interieur, sluiten exact aan bij de tekening in de eiken wandafwerking daarboven. Hier is op de millimeter ontworpen. De rust wordt nog versterkt doordat er zowel binnen als buiten geen spijker of schroef in het zicht zit. De dakgoot ligt verdiept in de kap, regenpijpen zijn niet zichtbaar. Het ontwerp is een samenwerking van de interieurarchitect met het Utrechtse architectenbureau Zecc. Het tuinhuis is echt van het type klein maar fijn: de keuken, badkamer, wc, opbergkasten, houtkachel: het is allemaal geïntegreerd in de eikenhouten wand aan de gesloten kant van het huis. Het huis bestaat op het eerste gezicht uit één open ruimte met een slaapgedeelte. Dat wordt een slaapkamer door de in de wand weggewerkte panelen (bekleed met lefa, vermalen leer) dicht te schuiven. Boven de bedden is nog een insteekvloer gemaakt: extra bergruimte, extra slaapplekken of een loungeplek om nóg mooier over het landschap uit te kijken. Je zou dit huisje zo op willen pakken om het op je eigen favoriete plek neer te zetten.