Projectgegevens
Projectarchitect | Marlies Rohmer |
---|---|
Ontwerpteam | Floris Hund, Gieneke Pieterse, Bart Withagen, René van Zoeren, Michel van Pelt, Annette van Baren |
Opdrachtgever | Woonstichting De Key, Amsterdam |
Hoofdaannemer | Ursem Bouwgroep, Wognum |
Adviseur constructie | Bouwadviesbureau Strackee, Amsterdam |
Adviseur installaties | Wichers & Dreef, Badhoevedorp |
Adviseur bouwfysica | Wolf+Dikken, Wateringen |
Ontwerp | 2002 |
Oplevering | 2007 |
Bruto vloeroppervlak | 4383 m² |
Differentiatie | 5 koop-, 15 sociale huurwoningen, supermarkt, ateliers, coffeeshop, verdiepte parkeergarage |
Bouwkosten | € 3.000.000 |
Tekst | Peter Visser |
Foto's | Luuk Kramer, Marlies Rohmer (4) |
Een stoer gebouw zonder fratsen lijkt het op het eerste gezicht, maar nadere beschouwing laat zien dat er wel degelijk met zorg gedetailleerd is. Het is onmiskenbaar eigentijds, maar heeft toch elementen van de bestaande bebouwing in zich opgenomen. Het lijkt het beste van drie werelden in zich te bergen.
Het appartementenblok repareert een gat in een rij 19e-eeuwse panden. De gevel is een afgeleide van de klassieke driedeling: onderbouw, bovenbouw en middenbouw en sluit daarmee aan op die panden.
Een deel van het bestaande bouwblok is gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School en de nieuwbouw is dan ook een hommage daaraan, door het gebruik van een sculpturale metselwerkgevel met geprefabriceerde baksteenelementen in ambachtelijk blokverband.
Daarnaast heeft het project zijn eigen, niet-historiserende, signatuur. Het vormt het decor voor een (toekomstig) levendig plein, gekoppeld aan de ontwikkelingen in de Houthavens. Op het scharnierpunt tussen de oude Spaarndammerbuurt en het nieuwe plan voor de wooneilanden in de Houthavens sluit het project enerzijds aan op de omgeving, maar is anderzijds een eigentijds icoon op een markante plek.
De straatgevel is geluidsbelast en ligt op het noordoosten, wat aanleiding was te kiezen voor bakstenen coulissen, met daarachter brede, korte galerijen met vides en per laag vijf woningen. Aan deze galerijen liggen de woonkeukens, de woonkamers zijn georiënteerd op de zonnige gemeenschappelijke binnentuin en voorzien van riante balkons.
Omdat het grotendeels om sociale huurwoningen gaat, was het een uitdaging een simpele ontsluiting te vinden. Aan beide uiteinden is een woning doorgezet tot aan de straat, waardoor een minigalerij is ontstaan, ontsloten door één lift en twee trappenhuizen. De lift ontsluit ook de parkeergarage en de binnentuin.
Omdat het project aan een oude dijk ligt, zijn ateliers, half-mechanische parkeergarage en binnentuin lager gesitueerd. Op de begane grond vormen betonnen schalen uitnodigende ingangen voor een supermarkt, een coffeeshop, de toegang tot de woningen en tot de parkeergarage en ateliers.
Collectieve tuin
De vierkamerwoningen en de collectieve tuin zijn erop gericht een compacte stedelijke woonomgeving te maken die toch geschikt is voor gezinnen met kinderen. Middeninkomens, ook met kinderen, verlaten immers de stad, terwijl zij juist het sociaal cement van de stad moeten zijn.
De afgesloten, gemeenschappelijke tuin heeft een labyrintisch en exotisch karakter. Het is er groen en rustig en met zijn afmetingen van bijna 30 bij 60 meter groot genoeg om je aan de medegebruikers kunt onttrekken als je dat wilt.