Project Denemarken Almere

In Almere kun je tegelijkertijd ook in het buitenland wonen. Buitenland zo heet een nieuwe woonwijk in Almere Buiten Oost. In die wijk realiseerden architecten Felix Claus en Katrin Weber onder andere het project Denemarken, met zesentwintig geschakelde eengezinswoningen en vier appartementen. Het zijn starterswoningen met een verkoopprijs van ongeveer € 150.000 per woning.
De plattegrond van het totale project heeft van zuid naar noord gezien de vorm van een V. De stokken van de V volgen een heel flauw naar buiten gebogen lijn. Dat geeft spanning aan de repetitie in de aaneengesloten voorgevels. Daarmee zijn het meteen geen rechttoe rechtaan rijtjeswoningen meer.

De voor- en achtergevel zijn uitgevoerd in houtskeletbouw. De gevels zijn geschilderd in wat je Scandinavisch rood kunt noemen. Alle kozijnen in standaardhoutmaten zijn wit. Aan de kopse kanten van de twee rijen zijn aan de noordkant van het project de woningen wat groter. De gevelindeling is daar expressiever, met bredere, witte raamlijsten. Aan de zuidzijde, waar de stokken van de letter V bij elkaar komen, zijn de vier appartementen ondergebracht, twee op de begane grond, twee op de verdieping. Ook hier zijn de gevelopeningen expressief met een brede witte omlijsting. Midden tussen de appartementen is een poort naar het binnenterrein. Door de poort heb je zicht op de tegenover de appartementen gelegen speelplaats.

De woningen hebben een beukmaat van 5,40 meter. Het casco van de woningen is opgetrokken uit beton. De eengezinswoningen hebben een eenvoudige indeling met de keuken aan de straatkant, de woonkamer aan het binnenhof en drie slaapkamers op de verdieping. Zo heel veel spannends valt er in de rechthoekige basisvorm ook niet te bedenken qua ruimteverdeling.
Het lessenaarsdak heeft de lage kant aan de achterzijde van de woningen. Dat heeft als resultaat dat de twee kamers aan de voorzijde op de verdieping extra hoog zijn. Die ruimtelijkheid geeft een meerwaarde aan de woning.

De woningen hebben geen privétuinen achter het huis. Door de vorm van het project zouden de bewoners aan de onderkant van de V-vorm maar karig bedeeld zijn. Daarom is gekozen voor een gemeenschappelijk binnenterrein. Aan de achterzijde van elke woning is een berging in houtskeletbouw, aan de woning vast. Elke berging kreeg zijn eigen zadeldakje. Al die bergingen op een rij doen denken aan strandhuisjes. Wellicht was dat de aanleiding voor de keuze voor schelpen als verharding van het gemeenschappelijke terrein. Over de diepte van de berging ligt achter elke woning een houten vlonder, net genoeg voor een tafel met stoelen. Buiten de vlonder begint de gemeenschappelijke grond. Het terrein is door landschapsarchitecten ingericht met een paar verhoogde plekken met groen en lage bomen met een brede kroon.
Het concept van dit rode woonbuurtje tussen straten met wat meer bezadigde, kapitale woningen, resulteert in het natuurlijk socialiseren van de bewoners op hun eigen collectieve binnengebied.

Gerelateerd

• Renovatie Pakhuis De Zwijger Amsterdam
• De Lage Limiet Rotterdam V
• Kroon op de wijk
• Woontorens aan het water
• Kadeappartementen Zierikzee
• Marieke Kums: Flexibele relaties creëren in architectuur