In West-Vlaanderen ligt de Campus Ruiselede, onderdeel van de justitiële Gemeenschapsinstelling De Zande. Aan de rand van de campus staat een kapel die verbouwd is tot een school voor speciaal onderwijs. De kapel is aangewezen als monument en mocht niet ingrijpend verbouwd worden. Architect Rob Hootsmans van de Architekten Cie was verantwoordelijk voor de architectuur en kreeg van de Vlaamse bouwmeester Marcel Smets de opdracht om de kapel herkenbaar te houden.
Klaslokalen maken en de kapelruimte herkenbaar houden waren de opdracht. School en kapel zijn door licht en ruimte met elkaar verweven tot een twee-eenheid. Het beroemde schilderij Galatea of the Spheres van Salvador Dali uit 1952 werkte als een stimulans voor het ontwerp. Het doek is gevuld met los van elkaar liggende fragmenten, maar toont desondanks onmiskenbaar het gave portret van de geliefde van de schilder.
Doos van twee bouwlagen
Midden in de kerkruimte is een doos opgericht van twee bouwlagen hoog boven de kelderverdieping. Het gebouw in een gebouw heeft houten dubbele wanden, kastwanden waarin alle leidingen en de apparatuur voor het onderwijs zijn opgenomen. De rechte trappen die de drie verdiepingen verbinden zijn opgesloten in wanden. De pilaren van de kapel, de bogen, alle architectonische details, de decoraties en de binnenzijden van de buitenmuren zijn onaangeroerd gebleven, zoals ook het geval is met de buitenkant van de kapel, op een nieuwe deur na. In de gangen om de doos heen en op enkele andere plaatsen komen de volle lengte en hoogte van de kerkruimte in beeld. De gangen zijn praktisch, de omloop maakt het met de aparte ingang mogelijk om de gesloten en de open afdelingen strikt gescheiden van elkaar te houden.
Indirect daglicht
De lokalen krijgen door bovenramen indirect daglicht binnen. Kapel en school zijn behalve door dit daglicht door bundels zonlicht met elkaar verbonden. Lichtbundels uit de ronde ramen in het bovenste deel van de kapel doorboren de doos. Niet alleen de wanden zijn opengewerkt, ook in de plafonds en vloeren tussen de begane grond en de boven verdieping zitten lichtgaten. Voor de richting van de banen is de stand van de zon aangehouden op de kortste dag van het jaar en op de langste dag. De banen licht die één keer per jaar hun ultieme punt bereiken dragen de mystieke lading van een heilige plaats met zich mee en doen aan Stonehenge denken.