Een gezin met drie opgroeiende kinderen bewoont een tweekamerappartement in een monumentaal pand met hoge plafonds in het centrum van Utrecht. Geen overdaad aan ruimte. Wat doe je dan? Verhuizen of vraag je een architect de bestaande ruimte zo in te delen dat je comfortabel kunt blijven wonen met z’n vijven? Het gezin koos voor het laatste en nam Ferry in ’t Veld van Architectuur Maken in de arm. Hij bedacht de oplossing in de vorm van een klimkamer voor de kinderen en een uitgekiende Sleeping Pod voor de ouders.
Woekeren met ruimte
Je ziet het wel vaker: een man en een vrouw wonen op een mooie plek in het centrum van een stad en stichten een gezin. Er komt een eerste kind en een tweede. Dat gaat een tijdje goed, maar op een gegeven moment moet je woekeren met ruimte. Daar is op zich niks mis mee, maar als je zelf niet weet hoe je de beschikbare vierkante meters optimaal kunt benutten, dan wordt woekeren al snel ergeren. Zeker als er een derde kind op komst is. Dan kan je een paar dingen doen. Je verhuist naar een grotere woning in het centrum, maar los van de vraag of je zo’n woning vindt, betekent het in elk geval een pittige stijging van de woonlasten. Je kunt ook verhuizen naar een grotere plek verder van het centrum, maar dat wil je niet want je koos bewust voor wonen ín het centrum. Je kunt ook blijven en een architect vragen of hij het tweekamerappartement waarin je woont zo kan indelen dat je er naar volle tevredenheid met drie kinderen in kunt blijven wonen.
Unieke plek in Utrecht
Ferry in ’t Veld van Architectuur Maken uit Rotterdam begreep direct waarom verhuizen voor zijn opdrachtgevers geen optie was. Hun tweekamerappartement is gesitueerd in een voormalig monumentaal schoolgebouw op een prachtige plek in het centrum van Utrecht. Iets vergelijkbaars vind je niet zo snel meer. De ontwerpvraag was duidelijk: Kan je een besloten slaapplek voor de ouders op de bestaande entresol én van een kinderkamer van nog geen negen vierkante meter een goede plek maken voor drie kinderen? De kleine, maar hoge kinderkamer transformeerde In ’t Veld tot ‘klimkamer’. Daartoe bedacht hij een stoere constructie van flink uit de kluiten gewassen houten balken. Tussen de balken zitten sporten waarop de drie jongens als apen kunnen klimmen. ‘Alleen die structuur staat, de rest is modulair ontworpen. Zo hebben de bedden, het bureau, de kastjes en de netten inkepingen die om de sporten vallen. Ze kunnen naar behoefte verplaatst worden. Een kleine deur geeft vanuit de badkamer toegang tot het hogere gedeelte. Het flexibele systeem werkt prima en er is inmiddels een aankleedplank en een boksbal aan toegevoegd.’
Slaapvertrek voor de ouders
Het slaapvertrek voor de ouders is gesitueerd op de al ingebouwde entresol. ‘In eerste instantie reageerde ik op de rechthoekige ruimte met een rechthoekig volume. Maar dat was niet wat m’n opdrachtgevers voor ogen stond. Het moest spannender en mocht afwijken van wat voor de hand lag. Ik heb toen zeker 25 schetsen gemaakt met steeds gekkere vormen. Het uiteindelijke ontwerp is een combinatie van alle schetsen waarbij ik me onder meer liet inspireren door het Agoratheater in Lelystad (ontwerp van Ben van Berkel, red.) maar dan niet in oranje’. Toen het ontwerp eenmaal klaar was, zocht Ferry in ’t Veld een vakman die de Sleeping Pod kon maken. Hij kwam uit bij Minco Korving. Deze meubelmaker uit Rotterdam verstaat zijn vak en timmerde de Pod ter plekke. Het frame is opgetrokken uit vurenhout. Voor een subtiel lijnenspel is de Pod aan de buitenkant afgewerkt met op maat gemaakte vurenhouten latjes onder verschillende hoeken en afgewerkt met witte lijnoliewax. De punt aan de bovenkant steekt los in de ruim 5 meter hoge ruimte. Een mooi detail dat voorkomt dat de slaapruimte als een houten bak tegen het plafond gekleefd zit.
Luikjes rondom de Sleeping Pod
Wat direct opvalt aan de Sleeping Pod zijn de luikjes rondom die open en dicht kunnen. ‘Dat is bewust zo gedaan’, zegt In ’t Veld. ‘Het idee is dat als je in bed ligt en de luikjes sluit je een intieme ruimte creëert. Een soort
cocon waarin je je helemaal kunt afsluiten.’ De luikjes vallen van binnen en van buiten naadloos samen met de wanden van de Pod. In gesloten toestand voelt het dan aan als een slaapkamer met gladde muren. Om het gevoel van intimiteit te versterken, is de binnenkant bekleed met chamoiskleurig wolvilt.’ De Sleeping Pod en de klimkamer van de kinderen zijn nu anderhalf jaar in gebruik en de bewoners zijn er volgens Ferry in ’t Veld superblij mee. ‘Dat beschouw ik als een compliment. Het bewijst dat mijn opdrachtgevers door te kiezen voor een slimme ontwerpoplossing in een verlokkelijk ruimtelijk pand op een prachtige locatie in het centrum nauwelijks concessies hoefden te doen als het om wooncomfort gaat. Een voormalig schoollokaal als Tiny House, maar dan midden in de stad.’
Tekst: Peter de Winter
Fotografie: Architectuur Maken
Dit artikel is gepubliceerd in ArchitectuurNL nummer 4 van 2019
Gerelateerd
Tags:
Architectuurmaken,
Tiny House