De locatie omringd door bossen en vlakbij Rijssen in Twente, was voor architect Theo Reitsema bepalend voor de aankoop van een villa uit 1967. Hij transformeerde die tot een comfortabele, hedendaagse en duurzame gezinswoning. De relatie met het landschap is leidend in zijn ontwerp. Hoewel de oude villa grotendeels bleef staan, oogt het huis als nieuw. ‘Ik wil bewijzen dat hergebruik van een verouderde woning een prachtig resultaat kan hebben.’
Speuren op Google maps
10 jaar geleden speurde architect Theo Reitsema Google Maps af naar bestaande huizen op prachtlocaties in en om Rijssen. Theo: ‘De plek is voor mij verreweg het belangrijkste, daarnaast keek ik of de huizen geschikt zijn voor hergebruik. Drie huizen gaf ik aan makelaars door: geef me een seintje als die op de markt komen. Acht jaar later kwam dit huis te koop, ik ging meteen kijken. Ik wist wat ik hiervan kon maken en de omgeving was betoverend. Binnen een uur was de koop rond.’ Hij maakte meteen een ontwerp voor de verbouwing, maar besloot er samen met zijn vrouw interieurontwerper Stephanie Weitering en hun twee kinderen wel eerst een jaar te wonen om het huis en de omgeving te ervaren. ‘Je wilt toch niet dat je later spijt krijgt van sommige ontwerpbeslissingen.’
Proefjaar wonen voor verbouwing
De ligging op een heuvel is goed benut: een buitentrap van verspringende betonnen platen leidt naar de entree van de woning. Zwerfkeien naast de trap overbruggen het niveauverschil met de inrit van de garage.
Een van de dingen die tijdens het ‘proefjaar’ duidelijk werd, is dat wateroverlast voorkomen moet worden. ‘Tijdens zware regenbuien liep er water in de kelder. Ik heb nu onder de inrit een waterbuffering gemaakt, die prima voldoet.’
Een andere wijziging in het ontwerp na 1 jaar was de keuze voor een naadloze witte gietvloer. ‘In de zomer kan het door het dikke bladerdek anders te donker worden en zo zien we ook meteen als er insecten rondkruipen, er zijn hier veel spinnen en teken.’
Uitgekiende gevelbekleding
Dieren zijn zelfs van invloed op de voegbreedte tussen de red cedar gevellatten: ‘Babymuizen kunnen door spleten kruipen van minimaal 6 mm, en spinnen houden niet van breder dan 5 mm. Dus heb ik gekozen voor voegen van 5,3 mm.’ De gevellatten zijn voorbehandeld met olie, ‘zodat ze egaal grijs zijn en niet vlekkerig ontkleuren.’
Achter de gevelbekleding en op het dak is een isolatiepakket van 26 cm aangebracht. Dit resulteert in diepe neggen rond de vensters. Samen met de zwart gestuukte plint, geeft dit het huis een robuust voorkomen.
Glazen puien en ijle stalen kolommen
De westkant van het huis, die enkele meters is uitgebreid, heeft juist een transparante gevel. De woonkamer heeft naar drie zijden glazen puien en door de ligging op een heuvel is er vooral ’s winters een weids uitzicht en intensief contact met de natuur. Voor extra daglicht is boven het kookeiland en op twee plaatsen in de gang is een lichtstraat gemaakt. ‘Om het dak zeer stabiel te maken, is een voorgespannen strip in het houten dakbeschot aangebracht. Daardoor kunnen we volstaan met vier verchroomde stalen kolommen van 38 mm doorsnede. We hebben op het bureau met SANAA architects sinds hun Serpentine Pavilion een soort wedstrijdje, wie de dunste kolommen toepast. Het is leuk om deze kennis met elkaar te delen en elkaar uit te dagen. Dat het hier zo dun kon, heeft er, naast een zeer goede constructeur, ook mee te maken dat ik dit huis voor mijzelf verbouw. Bij fabricage, vervoer en plaatsing zit ik er met mijn neus bovenop.’
Ook de bijna onzichtbare gordijnrails en ventilatiesleuven in het plafond dragen bij aan de minimalistische uitstraling van de woonkamer. ‘De gordijnen hangen in kasten en gaan zelden dicht. Het groen is hier ons gordijn, dat biedt voldoende privacy en zonwering.’
Tuinkamer met harmonicapui
De indeling van slaapkamers was goed en is behouden. Ook de badkamer was van goed formaat, maar is uiteraard helemaal vernieuwd. Waar vroeger de keuken was, is nu een tuinkamer met een harmonicapui. ‘Zo kunnen we de ruimte ook als een veranda gebruiken. We hebben de wanden hetzelfde bekleed als de buitengevels en de vloer met dezelfde grijze natuurstenen als in de hal. Dit zijn de ruimten die vaak open zijn naar buiten, die worden sneller vuil. Eén wand heb ik zwart gemaakt, daar kan je koffiezetten en eten bereiden en is een Braaimaster/open haard, die naar eigen ontwerp is gemaakt. Het grote tafelblad van de eettafel is gemaakt van een Wilhelmina beukenboom uit de Keukenhof. Zo is hier een aparte eetkamer gemaakt, die we vooral gebruiken in het weekend of als we gasten hebben, het is een knusse ruimte, die uitnodigt tot lang tafelen.
Dit artikel is gepubliceerd in ArchitectuurNL 3 2019
Gerelateerd
Tags:
hergebruik,
Reitsema,
Rijssen